اردشیر اروجی معاون سرمایهگذاری و اطلاعات آمار اسبق سازمان میراث فرهنگی در گفتگو با ایراسین گفت: برای اینکه تمام ملتها به هویت تاریخی و فرهنگی خود توجه کنند یک روز به عنوان گرامیداشت جهانی روز میراث فرهنگی در نظر گرفته شده است. در حقیقت ملتها به این ترغیب می شوند که یک بررسی در رابطه با گذشته خود داشته باشند تا ببینند از کجا شروع کردهاند و چه مراحلی طی شده است و این مسیر را چگونه پیمودهاند. آنها بر اساس این هویت تاریخی گذشته خود و استعدادها و توانمندیهای بومی، مسیرشان برای آینده مشخص میکنند.
وی عنوان کرد: اگر این استنباط را از روز میراث فرهنگی داشته باشیم برای ملتها بسیار مفید خواهد بود . جوامع مختلف در طول سال حداقل یک بار به گذشته خود برمیگردند و در آن تفکر میکنند. انسانها نیاز دارند هر چند وقت یکبار در سکوت و آرامشی قرار بگیرند و در رابطه با گذشته فکر کنند. به قول "مولانا از کجا آمدهام ، آمدنم بهر چه بود".
این کارشناس امور فرهنگی افزود: کشور ما یکی از با تمدن ترین و با سابقهترین و البته کهنسالترین کشورهای دنیاست که این تمدن ریشه در گذشته تاریخی ما دارد. ما یک دوره پیش از تاریخ داریم که از روی آثار باستان شناسی پی به این مقطع زمانی می بریم. میتوانیم روی این موضوع مطالعهای داشته باشیم. مطالعه این دوران در کتابخانهها نیست، در موزههاست. پیش از آن هم در زیر زمین بود. وی در ادامه گفت: باستان شناسان ما را به این مکاشفه رساندهاند. در واقع باستانشناسان کتابهای مانده در زیر زمین را ورق به ورق مطالعه و از آنها پژوهشهای با ارزشی را برای ما استخراج کردهاند.
اروجی یادآور شد: دوران پیش از تاریخ به حدود یک و نیم میلیون سال پیش برمیگردد. ابزاری از آن زمان به دست آمده است که نشان از وجود تمدن در آن دوران دارد. دوران دیگر به تمدن سه هزار سال قبل از میلاد ایلامی ها برمیگردد. تمدنهای متعددی نیز پس از آن به وجود آمده است.
وی خاطرنشان کرد: پس از سپری شدن این دوران به دیگر مقاطع میرسیم. دوره اسلامی نیز از 1400 سال پیش آغاز شده است. مساجد و بناهای متعددی از این دوران باقی مانده است. ما حجم عظیمی از سه دوره مهم در کشور داریم. کشور ما دارای سه اقیانوس بزرگ تاریخی است، اقیانوس پیش از تاریخ، اقیانوس دوران تاریخی و اقیانوس دوران اسلامی. جالب اینجاست که هر سه دوره از یک ملت بوده است و تغییری در مردمان این ملت حاصل نشده است. بسیاری از ملتها دچار تغییر هویت در طول تاریخ شده اند اما ایران خیر.
این کارشناس امور فرهنگی بیان داشت: کشور ایران با این هویت تاریخی عمیق و بسیار اصیل و مملو از ارزشهای تاریخی و فرهنگی دارای آثار مادی و غیرمادی تاریخی است. بخشی از آثار مادی اشیایی هستند که در موزهها نگهداری و بخشی دیگر بناهایی هستند که از آنها محافظت میشوند.
معاون سرمایهگذاری و اطلاعات آمار اسبق سازمان میراث فرهنگی خاطرنشان کرد: متاسفانه کشور ما در زمینه نگهداری اشیای تاریخی در موزه ها ضعفهایی دارد. ما گهواره تمدن جهانی هستیم و یکی از هفت تمدن برتر جهان به شمار میرویم. حالا با چنین تمدن عظیمی باید بهترین موزههای جهان را در اختیار داشته باشیم اما اکنون اینطور نیست و خیلی عقب هستیم.
وی گفت: کشورهای دنیا که در پروسه جهانی شدن قرار دارند بر اساس مزیتهایی که دارند طبقه بندی می شوند. ما اگر بگوییم صنعتی هستیم کسی نمیپذیرد اما چیزی که در دنیا به آن شهرت داریم تاریخ و تمدن ماست. کشورهای دنیا با هزینه خودشان برای ما نمایشگاه برپا کردهاند تا تاریخ و تمدن ما را نشان بدهند.
اروجی اذعان داشت: بخشی از موزه لوور به تاریخ و تمدن ایران اختصاص دارد که البته با نام «تمدن شوش» به نمایش درآمده است. بارها مکاتبه و مذاکره کردهایم که این تمدن را به نام ایران تغییر بدهند. پس از این مذاکرات از طرف موزه لوور به ما گفتند شما هزینه زیرنویسها را بدهید ما آنها را تغییر میدهیم. ما این موضوع را پذیرفتیم ولی پیگیری نشد.
وی ادامه داد: در موزههای پولیتن آمریکا و بریتیش انگلیس نیز بخشی به تاریخ و تمدن ایران مربوط میشود. ما در دنیا برجسته هستیم و هویت تاریخی خود را به همه نشان دادهایم اما جالب اینجاست که خودمان نسبت به این مسئله بیتوجه هستیم.
این کارشناس امور فرهنگی و گردشگری تصریح کرد: باستان شناسان دنیا ، ایران را بهشت باستان شناسی میدانند و به شدت علاقه مند به این هستند که به ایران بیایند و در محوطه های باستانی کاوش کنند.
اروجی اظهار داشت: وقتی که چنین کشوری هستیم و چنین تمدن عظیمی داریم و از همه میراثهای معنوی و مادی غنی هستیم چرا باید تعداد موزهها اینقدر کم باشد؟ شاید پاسخ به این سوال این باشد که اعتبارات دولتی کم است. اما من میگویم باید بخش خصوصی را در این کار مشارکت بدهیم.
اروجی در پایان گفت: موزهها صرفه اقتصادی ندارد. فرض کنید یک موزه ایجاد میشود، اشیایی تاریخی هم در آنجا قرار میگیرد. اجاره موزه و نگهداری از آن بسیار هزینه بر است. مگر این موزه چقدر درآمد دارد که بتواند از پس همه این هزینه بربیاید؟ دولت باید تسهیلاتی را در اختیار علاقه مندان به موزه داری قرار بدهد.
ارسال نظر