به گزارش ایراسین، یکی از موارد مطرح شده در موضوع هدفمندی یارانه‌ها حذف سوبسیدهای ارایه شده دولتی به برخی از کالاها بود تا به این ترتیب علاوه بر مدیریت بهینه منابع بتوانیم در راستای ارتقاء کیفیت تولیدات گام مؤثری برداشته باشیم. این درحالی است که موضوع حذف یارانه آرد نیز از جمله اقدامات مشمول هدفمندی یارانه‌ها بود و از همان ابتدای اجرایی شدن قانون هدفمندی یارانه‌ها تا به امروز با اما و اگرهایی روبرو بوده است.

آرد به عنوان یکی از اصلی‌ترین مواد اولیه در صنعت غذا می‌تواند نقش‌آفرینی قابل توجهی در این صنعت داشته باشد و در نهایت خریداران را متاثر کند، از این رو کاملا طبیعی است که بتوانیم برنامه‌ریزی دقیق و هدفمندی برای این منظور ارایه کنیم تا علاوه بر حصول نتیجه مورد نظر مشکلات دیگری را به بدنه اقتصاد خودمان تحمیل نکرده باشیم.

در این زمینه بد نیست به توزیع آرد با قیمت‌های مختلف در صنعت غذا اشاره کنیم به این ترتیب که تولیدکنندگان نان صنعتی با نرخ متفاوتی آرد دریافت می‌کنند و صنایعی همچون شیرینی، شکلات و ... نرخ‌های دیگری برای تامین این ماده اولیه مورد نیاز خود دارند. تفاوت قیمت خرید یک ماده اولیه مورد نیاز میان این دو صنف تولیدکننده نه تنها کمکی به استفاده بهینه از منابع  برای این دو صنف نیست؛ بلکه دقیقا مشکلاتی را برای آنها ایجاد می‌کند که خریداران بازنده اصلی آنها خواهند بود.

تصمیم‌گیری درباره نرخ آرد در نگاه اول اگرچه می‌تواند راهکارهایی برای مدیریت مصرف بازار باشد، اما فراموش نکنیم که این ماده اولیه در واقع تعیین کننده بسیاری از معادلات نه تنها در میان مردم بلکه در میان تولید کنندگان است. از این رو بهتر است قبل از هرگونه تصمیم‌گیری درباره نرخ تحویل آرد به تولیدکنندگان بخش‌های مختلف به اثرگذاری بالای این ماده در معادلات توجه داشته باشیم.

به همین دلیل حالا که صحبت از فروش آرد با نرخ‌های مختلف به تولیدکنندگان بخش‌های متفاوت صنایع غذایی طرح شده بد نیست این سئوال را از خودمان بپرسیم که آیا این سیاست‌گذاری در نهایت به اهداف تعیین شده خواهد رسید یا اینکه تنور رانت‌ را گرمتر از قبل می‌کند.

در این زمینه فرض کنیم نرخ آرد تحویلی به کارخانه‌های تولید نان صنعتی متفاوت از تولیدکنندگان شیرینی و شکلات است و این دو صنف آخری مجبورند آرد را گرانتر از تولیدکنندگان نان خریداری کنند، اینجاست که مشکل ایجاد شده و باید منتظر اثرگذاری در این زمینه باشیم. این تفاوت قیمتی رانت کاملا مشخص و واضحی را در اختیار یک گروه قرار داده و مشکلاتی را به گروه دوم تحمیل می‌کند. خوب سئوال اصلی اینجاست که آیا واقعا در این شرایط ما به دنبال چنین دستاودرهایی بوده‌ایم یا خیر؟

پس بیاییم در نهایت به این نکته دقت کنیم که بجای ایجاد رانت واقعا به نفع اقتصاد سیاستگذاری کنیم.