در صورت وجود اراده‌ای قوی و برنامه ریزی مناسب می توان به رونق بخش معدن و منابع بسیار غنی تری ‏دسترسی پیدا کرد.‏

براساس مطالعات انجام شده تاکنون حدود 6/4 میلیارد تن ذخیره زمین شناسی سنگ آهن در ایران ‏شناسایی شده که 5/2میلیارد تن آن  ذخیره قطعی است. این عنصر، بعنوان ماده اولیه اصلی تولید فولاد، ‏بیشترین سهم هزینه را در قیمت تمام شده فولاد دارد. طبق آمارهای موجود، در کشـور چیـن حـدود 39 ‏درصد، کشـورهای اروپائی 31 درصد و در ایران حدود 25 درصد قیمت تمام شده تولید فولاد را، هزینه ‏تأمین سنگ آهن تشکیل می‌دهد.‏

به همین دلیل یکی از مزیت‌های مهم اقتصادی برای مجتمع های فولاد سازی کشور، استفاده از سنگ‌آهن ‏داخلی می باشد زیرا نقش عمده ای در کاهش قیمت تمام شده و همچنین صرفه جویی ارزی در تولید فولاد ‏را دارد، بنابر این ضروریست که بخش معدن فعالتر از گذشته باشد تا بتواند مواد اولیه واحدهای فولادی را ‏تامین کند.‏

اگر قرار باشد در افق 1404حدود 55 میلیون تن فولاد تولید شود باید چیزی در حدود 135میلیون تن ‏سنگ آهن برداشت شود و از آن   8/14میلیون تن سنگ آهن دانه بندی، 2/77 میلیون تن کنسانتره و ‏‏72میلیون تن گندله تولید کرد. در حالی که هم اکنون ظرفیت استخراج سنگ آهن در کشور40میلیون ‏تن، کنسانتره 24میلیون تن، گندله 22میلیون تن و آهن اسفنجی 18میلیون تن است.‏

بنابراین رسیدن به مرز تولید 55میلیون تن فولاد تنها با صدور مجوز و راه اندازی کارخانجات مختلف ‏فولادی محقق نمی شود بلکه آنچه حائز اهمیت است، تامین مواد اولیه این واحد هاست، از این رو، انجام ‏اکتشافات گسترده در سطح کشور برای شناسایی معادن سنگ آهن و صدور مجوز بهره برداری از معادن ‏شناسایی شده  بسیار ضروری است.‏

اگر بخواهم مشکلات بخش معادن و صنایع معدنی را خلاصه کنم باید، به ضعف برنامه‌های اکتشافی و تامین ‏منابع مالی لازم برای آنها.‏

‏- کم‌توجهی به توسعه زیرساخت‌های مورد نیاز بخش معدن.‏

‏- نقص قوانین و بوروکراسی‌ها در مقابل سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی.‏

‏- افزایش هزینه‌های انرژی، حمل و نقل و ...

‏- تعرفه‌های بالای بهره مالکانه، حقوق دولتی و حق انتفاع بدون در نظر گرفتن شرایط موجود

‏- کمبود نقدینگی، بهره زیاد بانک‌ها، تسهیلات کم و ...‏

‏- عدم ثبات قوانین و مقررات

‏- فقدان جهت‌گیری توسعه‌ای با نگاه صادراتی با رعایت افزایش ارزش افزوده در فرآورده‌ها

‏- توسعه نامتوازن بخش صنایع معدنی (فولاد و ...)‏

‏ اشاره کرد.‏

بی تردید معادن و صنایع معدنی در ایجاد اشتغال، افزایش ارزش افزوده و توسعه اقتصادی کشور نقش انکار ‏ناپذیری دارند و باور ما این است که یکی از ارکان توسعه پایدار در صنعت، تکمیل زنجیره تولید برای پیش‌‏گیری از خام‌فروشی و ایجاد ارزش افزوده فرآورده‌های معدنی است و چادرملو با همین نگرش توانسته در ‏تکمیل زنجیره تولید فولاد کشور از معدن تا محصول نهایی پیشگام باشد. ما توانستیم به آنچه که می گوئیم ‏و اعتقاد داریم تحقق ببخشیم و قطعاً اگر موانع موجود برطرف شود رشد و توسعه این صنعت به مراتب ‏سریعتر از گذشته خواهد شد. مطمئناً هر جا امنیت سرمایه‌گذاری وجود داشته باشد موج سرمایه‌گذاری‌ها ‏به آن سمت خواهد رفت، لذا برای توسعه بخش صنعت و معدن کشور و تشویق سرمایه‌گذاران باید مقررات و ‏قوانین اثر بخش و تقویت کننده این بخش بیش از پیش تسری پیدا کند. اگر بدنبال تحقق اقتصاد مقاومتی ‏هستیم باید ابتدا داشته های خود را حفظ و تقویت کنیم و سپس با مدیریت کارآمد، ضمن ظرفیت سازی‌‏های جدید، نسبت به ارزش افزایی محصولات  تلاش کنیم.  ‏

قطعاً نگاه ویژه به معادن موجب سبب می شود: ‏

‏- صادرات محصولات متکی به معدن و صنایع معدنی با ارزش افزوده بالا

‏- صادرات کالاهای مصرفی با استفاده از مزیت نسبی مواد اولیه و میانی معدنی

‏- توسعه بازار صادراتی با تنوع بخشی از طریق محصولات مختلف معدنی

‏- بالا بردن سهم بخش معدن و صنایع معدنی در تولید ناخالص داخلی (مستقیم و غیرمستقیم)‏

‏- بالا بردن فرصت‌های شغلی در سطوح مختلف مهارتی و دانشی

‏- توسعه مناطق کمتر توسعه یافته

‏- تقویت استقلال اقتصادی کشور

‏- توسعه متوازن بخش معدن

‏- امکان‌پذیر شدن برنامه‌ریزی‌های توسعه‌ای در بخش معدن و صنایع معدنی

‏- توسعه سرمایه‌های اجتماعی با اتکا به امکانات این بخش

‏- رقابت‌پذیر کردن معادن و صنایع معدنی ایران در بازارهای داخلی و جهانی

‏- توسعه سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های اکتشافی، بهره‌برداری و صنایع معدنی داخلی و خارجی می‌شود.‏

پایان پیام/