به گزارش ایراسین، در شرایط فعلی اقتصاد کشورمان بسیاری از مسئولان و مدیران به دنبال هماهنگی برای تامین نیازهای داخلی هستند و در جلسات و نشست‌های تخصصی خود همواره در این زمینه بحث و گفت‌وگو می‌کنند. این درحالی است که چنین نگاهی ممکن است در گروهی انگشت شماری از صنایع نیاز بوده و برای تعدادی مشخصی از صنایع مثل فولاد واقعیت امر چیز دیگری است.

براساس اصول اقتصادی وقتی سرمایه‌گذاری برای صنایع بالادستی صورت می‌پذیرد ابتدا تامین نیازهای داخلی درنظر گرفته می‌شود و درپی آن دستیابی به بازارهای صادراتی جهت ایجاد گردش مالی مناسب، اما صنعت فولاد در کشورمان شرایط متفاوتی را به خود اختصاص داده است، چون امروز به دوران بلوغ خود رسیده و دیگر افق‌های کوتاه مدت جوابگوی توانمندی‌هایش نیست؛ بلکه لازم است به افق‌های دوردست یا همان بازارهای خارجی توجه بیشتری داشته باشیم.

واقعیت امر صنعت فولاد کشورمان را می‌توانیم در آمارهای تولیدی و مصرفی کشورمان جستجو کنیم چون به روایت همین اعداد و ارقام نزدیک به 12 میلیون تن مازاد تولید فولاد در کشورمان وجود دارد. به این معنی که نیاز داخلی فولاد کاملا تامین شده و این حجم از تولیدات آماده صادرات است.

دقت نظر در این ارقام تاکیدی براین نکته است که اگر در صنعت فولاد بخواهیم همچون صنایع دیگر که اساسا برمبنای نیاز بازار داخلی شکل‌گرفته‌اند برنامه‌ریزی داشته باشیم مزیت‌های رقابتی فعلی صنعت فولاد کشورمان را در میان‌مدت از دست داده و سهم بازارهای صادراتی ما کاهش خواهد یافت.

از این رو درسالی که قرار است از تولیدات داخلی حمایت کنیم و اکنون صنعت فولاد کشورمان در دوران بلوغ خود به سرمی‌برد، پسندیده است بدون نگرانی از کمبود داخلی اجازه حضور تولیدات فولادی با کیفیت ایران که می‌توانند در بازارهای بین المللی خوش بدرخشند را صادرکنیم و بقول معروف برای صادرکنندگان این صنعت فرش قرمز پهن کنیم.

چرا که هرچه سهم بازار صادراتی بیشتری در این صنعت داشته باشیم قطعا مشاغل پایدارتر؛ گردش‌مالی گسترده‌تر و همچنین سهم کمتر نفت در اقتصاد ایران را تجربه خواهیم کرد.

البته نکته قابل توجه این است که نباید فراموش کنیم درصورت تکمیل زنجیره تولید در صنایع پایین دستی فولاد و افزایش تقاضای بازار داخلی، تولیدکنندگان فولادی کشورمان با درنظر گرفتن پتانسیل‌ها و طرح‌های توسعه‌ای که در اختیار دارند قطعا بازهم می‌توانند علاوه برای تامین نیاز داخلی بازارهای صادراتی خود را هم حفظ کنند. پس بیاییم با تکیه بر توانمندی‌های موجود و حضور فعال در بازارهای خارجی صنعت فولاد کشورمان را همچنان در اوج خود نگهداریم.