به گزارش ایراسین، جدای از هیاهوی بیرون، داروخانه خلوت است  و کسی در آن نیست. مرد در را آهسته باز می کند. پیر زن مسنی دارویش را می گیرد و از کنار مرد گذر می کند و از داروخانه بیرون می رود. مرد جلوتر می رود ، به پیشخوان تکیه می کند و نگاه رو به پائینش به سمت بالا می رود. روی دیوار پوستری از داروی جوان کننده پوست قرار گرفته است .

-   بفرمائید آقا. چیزی می خواستید؟ مرد مردد می گوید :تا حالا سه تا داروخانه رفته ام نداشتند. نسخه مچاله شده اش را باز می کند.

 دارو خانه دار خود مرد مسنی است. خیلی جدی و کمی تند و پرخاشجویانه می گوید:نداریم آقا. موضوع کمبود دارو وقتی دولتی ها می گویند وجود ندارد با این مشاهدات تناقضی جدی پیدا می کند. داروخانه دار تمایلی به گفتگو ندارد با بی میلی می گوید :برخی داروها را نداریم دلیل نمی شود بگوییم دارو کمیاب شده است. مرد منتظر دوباره نگاهش به پائین خیره می شود. انگار از چیزی ناراضی است. انگار تازه فهمیده  دوای درد او اینجا نیست.

خیابان بزرگمهر پر است از داروخانه های کوچک و بزرگ. کمی آنطرف تر داروخانه دیگری است که نسبتا شلوغ است. بیشتر کسانی که آمده اند داروهایی برای سرماخوردگی می خواهند اقلامی که به راحتی می توانند با چند اسکناس صد تومانی تهیه کنند اما وقتی بحران پیش می آید که داروها به سمت تخصصی شدن می رود و داروها نام بیماریهای خاص را با خود یدک می کشند .

داروخانه دار، زن جوانی است که سعی می کند یکی در میان جوابت را بدهد. می گوید اگر از اسم داروخانه نام نبرید می توانم راستش را بگویم .

اطمینانش که حاصل می شود می گوید:خب بله دارو کم است. به خصوص داروهایی که مربوط به قلب یا بیماریهای پوستی یا سرطانی است. البته سعی می کنیم مشابهش را به مردم بدهیم ولی برخی داروها اصلا پیدا نمی شود. به نظر او اقلام دارویی که وارد کشور می شد چند سالی است که رو به کاهش رفته است .

تعداد مراجعه کنندگان که زیاد می شود ترجیح می دهد مشتریانش را پاسخگو باشد. چند چهارراه آنطرف تر در میدان آزادی هم داروخانه ها شلوغ هستند به گفته یکی از داروخانه دارها در این خیابان، پس از تغییرات نرخ ارز در آذرماه سال ۹۰ داروی ایرانی حدود ۱۰ الی ۱۵ درصد و داروی خارجی حدود ۵۰ الی ۱۰۰ درصد گران شده و شاید همین مساله باعث شده که داروها کمتر در قفسه داروخانه ها جا بگیرند.

این دکتر داروساز ادامه می دهد:کسری دارو زیاد داریم  تا پیش از گرانی دارو، بیمار از یک دارو دو بسته می‌خرید اما امروز فقط یک بسته می خرد افزایش قیمت دارو با کمبود دارو پیوند ناگسستنی دارد گرچه در این میان سهیمه ما هم کم شده و شرکتهای پخش حتی برخی داروهای ایرانی را هم کمتر از گذشته به دست ما می رسانند که پاسخگوی نیاز ما نیست .

این مساله در داروخانه های دولتی کمتر به چشم می خورد آنجا بهتر می توانی داروهای کمیاب را به دست بیاوری نمونه آن داروخانه سجاد در خیابان استانداری است اما داروخانه های خصوصی که معمولا مشمول دریافت سهمیه داروهای خاص و گران‌قیمت نمی‌شوند هم از نایاب شدن اقلامی از داروها خبر می‌دهند که کمیاب شدن آنها ربطی به قیمت نداشته بلکه مشکل، نبود مواد اولیه برای تولید آنهاست.

بسیاری از متصدیان داروخانه هایی از این قبیل حاضر به گفتگو نمی شوند اما مسئول داروخانه ای در خیابان فیض در این رابطه می گوید:بسیاری از داروها چون مواد اولیه خارجی دارند و به دلیل وارد نشدن این مواد اولیه در اختیار شرکت های تولید دارو قرار نمی گیرند و همین مساله باعث شده که با کمبود برخی داروها روبرو شویم .

وی می افزاید :این مساله همچنین باعث سوء استفاده هایی در بخش دارو شده است به عنوان مثال داروهایی که تاریخ مصرف آنها گذشته با برچسب های جدید قاچاق و عرضه می شوند.

به گفته او اختصاص نیافتن ارز برای واردات داروهای خاص دلیل دیگری است که باعث کمیاب شدن برخی داروها مثل زلودا وویال مپترا شده است که مربوط به بیماران سرطانی است شده است .

به گفته این دکتر دارو ساز که تمایل ندارد نامی از او برده شود : دست‌اندرکاران واردات و تولید دارو که بدون حمایت‌های دولتی و با سرمایه‌گذاری شخصی در این عرصه فعال هستند در طی این سالها دچار ضررهای زیادی شده اند .

متصدی داروخانه دکتر... در خیابان نظر نیز می گوید: سهمیه دارویی برخی داروها در ماه اخیر برای ما تقریبا نصف شده و بسیاری  از مشتریان ما دست خالی برمی گردند .

به گفته او داروهایی که قبلا بدون نسخه هم به بیماران قندی داده می شده اکنون تنها با نسخه و به مقدار محدود به بیمار داده می شود و بقیه بیماران دست خالی می مانند.

کمبود و یا افزایش بی رویه قیمت دارو این روزها از داروهای ساده ای مثل قرص سرماخوردگی بزرگسالان تا داروهای پیچیده تر و حتی مکمل ها را هم در برگرفته و نوسانات شدیدی که در بازار ارز ایجاد شده این مساله را بغرنج تر کرده است گرچه مقامات دولتی بحران  نبود یا کاهش دارو را تکذیب می کنند اما در این چرخه مردم خوب می دانند که گرانی حتی یک سرم یا پماد و یا حتی قطره چشمی باعث کمیاب شدن آن در داروخانه ها شده است .

این ها همه در حالی است که معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در آخرین اظهار نظر خود کمبود دارو را امری طبیعی دانسته و گفته کمبود دارو در اصفهان به زیر یک درصد می رسد و در این رابطه بحرانی وجود ندارد.

ابوالفضل اصلانی با اعلام اینکه ۹۶ درصد از داروهای مصرفی مورد نیاز بیماران تولید داخل است ادامه داده که مردم نباید در این زمینه احساس خطر کنند. اما با تمام این گفته ها وقتی دارو به خصوص برای بیماران خاص کمیاب می شود نمی توان به گفته های معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی استناد کرد چون بسیاری از بیماران هم اکنون با مشکلات جدی کمبود دارو مواجه هستند.