ژول ریمه

ژول ریمه یکی از رؤسای فیفا که حدود سه دهه عهده‌دار این سمت بود، ابتکاری به خرج داد که باعث شد جام‌جهانی فوتبال حدود یک قرن پیش آغاز به‌کار کند.

ژول ریمه سومین رئیس فیفا بود و از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۵۴ این سمت را بر عهده داشت و طولانی‌ترین دوران ریاست فیفا به نام او ثبت شده است. او همچنین از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۴۲ رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه بود. به ابتکار ریمه، اولین جام جهانی فوتبال در سال ۱۹۳۰ برگزار شد و جام ژول ریمه به افتخار او نامگذاری شد. او همچنین باشگاه ستاره سرخ فرانسه را در سال ۱۸۹۷ تأسیس کرد.

ریمه در تأسیس فدراسیون بین‌المللی فوتبال فیفا در سال ۱۹۰۴ مشارکت داشت، و در حالی که این سازمان نوپا برنامه‌هایی برای یک تورنمنت حرفه‌ای جهانی داشت، در عوض درگیر اجرای تورنمنت آماتور به عنوان بخشی از بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۰۸ بود.

جنگ جهانی اول برنامه‌های ریمه و فیفا را متوقف کرد و ریمه در ارتش فرانسه به عنوان افسر خدمت ‌می‌کرد. پس از جنگ در سال ۱۹۱۹، او رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه و سپس در ۱ مارس ۱۹۲۱ رئیس فیفا شد. او این پست را تا سال ۱۹۵۴ حفظ کرد و دوران او تبدیل به طولانی‌ترین دوره ریاست فیفا تا به امروز شد و عضویت فدراسیون را از ۱۲ به ۸۵ کشور رساند، علیرغم اینکه در سالهای اولیه عضویت انگلیس، ولز و اسکاتلند را از دست داد. پس از تصدی این پست، او بار دیگر برای شروع یک تورنمنت جهانی اقدام کرد، اما با مخالفت انجمن‌های فوتبال آماتور و پیر دو کوبرتن، بنیانگذار کمیته بین‌المللی المپیک مواجه شد.

در سال ۱۹۲۸ فیفا تحت رهبری ریمه با برگزاری جام جهانی در اروگوئه موافقت کرد، به دلیل ماهیت بازی حرفه‌ای در آمریکای جنوبی، و تا حدی به دلیل پیشنهاد فدراسیون فوتبال اروگوئه برای پرداخت تمام هزینه‌های سفر.

ژول ریمه چه کسی بود؟/ درباره مردی که آغازگر راه جام‌جهانی فوتبال شد

با این حال، تصمیمات ریمه در مورد محل میزبانی چند جام جهانی اول انتقاداتی را به همراه داشت: کشورهای اروپایی از جام جهانی ۱۹۳۰ شکایت کردند زیرا بازیکنان به مدت سه ماه از مسابقات داخلی دور بودند. این اصلی‌ترین دلیلی بود که از میان تمام کشورهای اروپایی تنها چهار کشور (فرانسه، بلژیک، رومانی و یوگسلاوی) دعوت‌نامه‌ها را برای اعزام تیم‌ها به رقابت پذیرفتند و آنها هم فقط به دلیل نفوذ ریمه این کار را انجام دادند. جام جهانی بعدی در ایتالیا تحت حکومت فاشیست بنیتو موسولینی برگزار شد که برای ترویج رژیم مورد استفاده قرار گرفت، و ریمه به نادیده گرفتن این موضوع متهم شد.

پس از جنگ جهانی دوم، اتحادیه‌های فوتبال بریتانیا موافقت کردند که از جام جهانی ۱۹۵۰ به بعد در این تورنمنت شرکت کنند. تلاش‌های ریمه در راه‌اندازی این مسابقات باعث شد تا در سال ۱۹۵۶ نامزد جایزه صلح نوبل شود.

ریمه در سال ۱۹۵۶ دو روز پس از تولد ۸۳ سالگی‌اش در فرانسه درگذشت. در سال ۲۰۰۴ نشان شایستگی فیفا به او اعطا شد که نوه‌اش ایو ریمه آن را تحویل گرفت.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 7 =