به گزارش خبرنگار ایراسین، گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوایی اثرات شدید اکولوژیکی از جمله رویدادهای شدید آب و هوایی مانند سیل، کولاک، طوفان، خشکسالی، افزایش سطح آب دریاها و تغییر سیستم‌های آبی را به همراه داشته است. گاز CO۲ بخش عمده‌ای از انتشار کلی گازهای گلخانه‌ای هر کشور را تشکیل می‌دهد و موجب افزایش سطح آلودگی یک کشور می‌شود.

انتشار جهانی کربن توسط آژانس‌هایی مانند پایگاه داده انتشارات اتحادیه اروپا برای تحقیقات جوی جهانی (EDGAR) ردیابی می‌شود که داده‌ها را از چندین منبع جمع آوری می‌کند تا گزارش‌های سالانه جامع انتشار CO۲ در سراسر جهان را ارائه دهد.

چین با تولید ۱۱.۶۸۰ گیگاتن معادل (۱۱.۶۸۰ میلیارد تن یا ۱۱۶۸۰ میلیون تن) CO۲ در سال ۲۰۲۰، بالاترین سطح کلی انتشار CO۲ را دارد و پس از آن ایالات متحده با ۴.۵۳۵ گیگاتن و هند با ۲.۴۱۲ گیگاتن قرار دارند. البته این سه کشور پرجمعیت جهان هرچند که رتبه بالایی در بین انتشار دهندگان دارند( که عمدتاً گاز کربن از طریق شبکه‌های حمل و نقل و تولید برق آنها منتشر می‌شود) اما میزان آن را باید در مقایسه با جمعیت کل نسبت داد. در این میان نیز ایران در رتبه ششم قرار دارد که به دلیل وسعت نسبتا کوچک آن در مقایسه با کشورهای صنعتی و پر جمعیتی که در زمره ۱۰ آلوده‌کننده بزرگ جهان قرار دارند، قابل توجه است و طبق آمار سال ۲۰۲۱ ایران ۲.۰ درصد از انتشار کربن را در سطح جهانی دارد.

چین - ۱۱۶۸۰.۴۲
ایالات متحده - ۴,۵۳۵.۳۰
هند - ۲۴۱۱.۷۳
روسیه - ۱۶۷۴.۲۳
ژاپن - ۱۰۶۱.۷۷
ایران - ۶۹۰.۲۴
آلمان - ۶۳۶.۸۸
کره جنوبی - ۶۲۱.۴۷
عربستان سعودی - ۵۸۸.۸۱
اندونزی - ۵۶۸.

این تصور زمانی تقویت می‌شود که رتبه‌بندی را با تقسیم مصرف کل بر جمعیت کشور متعادل کنیم و در نتیجه فهرستی از بالاترین سرانه انتشار CO۲ در جهان (به‌ازای هر نفر) تهیه شود. این روش منجر به یک لیست ده برتر متفاوت می شود:

۱۰ کشور برتر با بالاترین انتشار سرانه CO₂ (واحد: میلیون تن CO₂) - EDGAR ۲۰۲۰:

پالائو - ۵۵.۲۹

قطر - ۳۵.۶۴

کالدونیای جدید - ۲۵.۵۲

ترینیداد و توباگو - ۲۱.۹۷

بحرین - ۲۱.۶۰

کویت - ۲۰.۹۱

امارات متحده عربی - ۲۰.۷۰

برونئی - ۱۷.۹۵

عربستان سعودی - ۱۶.۹۶

عمان - ۱

آسیا بزرگ‌ترین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای

گفتنی است به طور کلی، کشورهای توسعه‌یافته به دلیل زیرساخت‌های توسعه‌یافته‌ترشان به‌ویژه شبکه‌های برق و شبکه‌های جاده‌ای حمل‌ونقلی و استانداردهای زندگی بالاتر، انتشار CO۲ بیشتری دارند. با این حال، همانطور که در نمودار سرانه بالا مشاهده می‌شود، کشورهای در حال توسعه یا نوظهور و کشورهایی که اقتصاد به سرعت در حال رشدی دارند، اغلب شاهد افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای و همچنین توسعه زیرساخت‌هایشان برای خدمت به جمعیت رو به رشد خود هستند.

کشورهای بسیار توسعه یافته همچنین بهترین موقعیت را برای توسعه و استقرار فناوری‌های کارآمدتر مانند انرژی خورشیدی و سایر سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر دارند. کشورهای توسعه‌یافته و از نظر فناوری پیشرفته مانند دانمارک، لوکزامبورگ و سوئیس از جمله دوستدار محیط‌زیست‌ کشورها هستند که ابتکارات سبز را برای کاهش ردپای کربن، کاهش انتشار CO۲ و انتشار گازهای گلخانه‌ای و بهبود کلی دوست‌داری و سلامت محیط‌زیست اجرا می‌کنند.

از سویی دیگر بر اساس داده‌هایی که در سال ۲۰۱۷ جمع آوری شده است، آسیا بزرگترین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای است که ۵۳ درصد از انتشار جهانی را به خود اختصاص می‌دهد. از آنجایی که ۶۰ درصد جمعیت جهان در آن زندگی می‌کنند، این بدان معناست که انتشار سرانه در آسیا کمی کمتر از میانگین جهانی است.

این آمار نشان‌داده‌شده در اینجا مربوط به کشوری است که CO۲ در آن تولید می‌شود (یعنی CO۲ مبتنی بر تولید)، نه به جایی که کالاها و خدماتی که تولید گازهای گلخانه‌ای را در نهایت مصرف می‌کنند. در اینجا به تفاوت تولید هر کشور در مقابل مصرف (تعدیل شده) گازهای گلخانه‌ای نگاه شده است.

چین با اختلاف قابل توجهی بزرگترین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای در آسیا و جهان است و این کشور سالانه نزدیک به ۱۰ میلیارد تن گازهای گلخانه‌ای منتشر می‌کند که بیش از یک چهارم انتشار جهانی است.

آمریکای شمالی (تحت سلطه ایالات متحده ) دومین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای منطقه‌ای با ۱۸ درصد انتشار جهانی است. پس از آن اروپا با ۱۷ درصد قرار دارد. در اینجا ما ۲۸ کشور اتحادیه اروپا را با هم گروه بندی کرده‌ایم، زیرا آنها معمولاً به عنوان یک بدنه جمعی مذاکره و اهدافی را تعیین می‌کنند.