به گزارش ایراسین، پدرام فتاح المنان، مدیر متالورژی ثانویه در این ارتباط اظهار کرد: یکی از نیازهای روزافزون بازار فولاد داخل کشور طی چند سال اخیر، فولادهای کم‌کربن LC و بسیار کم‌کربن ULC و همچنین فولادهای با هیدروژن بسیار پایین است که لازمه تولید همه این گریدها به‌کارگیری تجهیز و طی فرایند گاززدایی تحت خلأ مربوط به آن است.

وی افزود: سفارش تولید گریدهای فوق از ظرفیت تولید کارگاه RH1 فراتر رفته بود و شرکت فولاد مبارکه از چند سال پیش در این زمینه پروژه‌های بلندمدت و کوتاه‌مدتی را تعریف کرده و در دست اجرا دارد. پروژه‌های خرید و نصب کارگاه‌های گاززدایی تحت خلأ RH2 و VOD از پروژه‌های بلندمدت در دست اجرا به شمار می‌آیند.

مدیر متالورژی ثانویه با بیان اینکه تا زمان عملیاتی شدن این پروژه‌ها، پروژه دیگری در ناحیه فولادسازی تعریف شد که با اصلاح و بهبود فرآیندها، کاهش زمان‌های آماده‌سازی کارگاه بین سکوئنس‌ها و زمان‌های تعویض وِسِل، افزایش طول عمر نسوز و افزایش تعداد ذوب با سیکل گاززدایی در یک سکوئنس، بتوانیم ظرفیت تولید کارگاه گاززدایی موجود را افزایش دهیم، اضافه کرد: در دی‌ماه ۱۴۰۲ نتیجه اقدامات فوق منجر به رکورد تولید ۹۱۲۰۰ تن تختال با سیکل گاززدایی شد که نسبت به رکورد قبلی که در آبان‌ماه سال ۱۳۹۹ به میزان ۸۶۶۵۰ تن به دست آمده بود، اختلاف قابل‌توجهی داشت.

وی تصریح کرد: لازم است از تمامی همکاران در واحدهای تولید، تعمیرات، نسوز و دفاتر فنی تولید و تعمیرات و واحدهای پشتیبانی که هریک به‌نوبه خود نقش مؤثری در تحقق این رکورد داشتند تشکر و قدردانی کنیم.

همچنین دانیال نظری، رئیس تولید عملیات ثانویه نیز در این ارتباط اظهار کرد: کارگاه گاززدایی در راستای افزایش تنوع سبد محصولات فولاد مبارکه راه‌اندازی شد و با گذشت زمان توانایی خود در تولید گریدهای خاص به ویژه API را بهبود بخشید.

وی افزود: در شروع تولید گریدهای خاص، کارگاه گاززدایی توانایی تولید و آماده‌سازی ۸ ذوب به‌صورت متداول را داشت و این امر باعث کاهش سکوئنسهای ریخته‌گری و متعاقباً کاهش روند فروش می‌شد. با توجه به درخواست زیاد بازار، لازم بود تحولی در راستای افزایش تعداد ذوب‌های سکوئنس صورت گیرد.

رئیس تولید عملیات ثانویه اضافه کرد: در همین راستا، واحد متالورژی ثانویه با برگزاری جلسات پیوسته و بررسی تمامی جوانب و راه‌های بهبود فرایند با دقت و به‌صورت پیوسته با تست راهکارهای بهینه در ابتدا تعداد ذوب را به ۱۴ و سپس به ۲۰ عدد در یک سکوئنس افزایش داد و تولید واحد با رشد ۲.۵ برابری به رکورد ۹۱۲۰۰ تن تختال افزایش یافت.