به گزارش ایراسین، مهرداد اکبریان با اشاره به خصوصی سازی صنعت معدن و فولاد کشور اظهار کرد: خصوصی‌سازی به خودی خود کار مثبت یا منفی نیست و بر همین اساس باید دید هدف از خصوصی سازی فولاد و معدن به طور جداگانه چیست و بخشی که خصوصی سازی می‌کند، دست چه کسی است.

وی ادامه داد: به طور مثال یک کارخانه دولتی نظارت عادی دارد و در صورتی که به بخش خصوصی واگذار شود، این بخش خصوصی با کمترین سرمایه و انرژی آن کارخانه را به بهره وری می‌رساند؛ اما بخش خصوصی را نیز باید کنترل کرد و در آن نظارت صورت بگیرد که سیستم بازار دچار تشنج نشود.

رئیس انجمن سنگ آهن ایران با بیان اینکه بخش دولتی نظارت دارد اما سرعت و بهره وری ندارد، گفت: از طرفی، در صورتی که همین واحد را از بخش دولتی خارج کرده و به بخش نیمه دولتی بدهند، همان کندی و مشکلات کارخانجات دولتی را دارند؛ اما نظارت دولت را نخواهد داشت. در واقع نمی‌توان بر این بخش نظارت کرد و کسی نمی‌تواند بر میزان هزینه و تولید آن دخالت کند؛ چرا که اسم آن را خصوصی سازی گذاشته‌اند.

اکبریان به فولادبان گفت: در این راستا، به نظر می‌رسد تمام انسان‌های دلسوزی که زمانی بحث خصوصی‌سازی را مطرح کردند، پشیمان خواهند شد. در واقع می‌توان گفت مشکلات به وجود آمده، به دلیل ایجاد خصوصی سازی نیست؛ بلکه به دلیل نوع نگاه خصوصی سازی است که به افراد و سازمان‌های غلطی واگذار شده است.