به گزارش ایراسین، بررسی کارایی بیوراکتور غشایی مبتنی بر کنسرسیوم باکتریایی شور دوست در حذف بیس فنل A از فاضلاب پتروشیمی عنوان طرحی است که معصومه گلشن، دانش آموخته دکتری دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز در قالب رساله دکتری خود با راهنمایی مهدی احمدی‌مقدم و حمایت بنیاد ملی علم ایران به پایان رسانده است.

گلشن درباره این طرح توضیح داد: فاضلاب‌های پتروشیمی معمولاً حاوی غلظت‌های زیادی از جامدات معلق، سولفید، آمونیاک، فنل‌ها، هیدروکربن‌ها، بنزن، تولوئن، اتیل بنزن، زایلن، هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌ای (PAHs) و فلزات سنگین است. فاضلاب‌های پتروشیمی با شرایط سختی؛ همچون حضور ترکیبات سخت تجزیه‌پذیر و شوری بالا مرتبط است که اثر مخربی بر بقای بیومس زیستی دارند و فعالیت بیولوژیکی را کاهش می‌دهند؛ بنابراین در این پژوهش، پتانسیل کارایی بیوراکتور غشایی مستغرق در تصفیه فاضلاب شور پتروشیمی غنی از بیس فنل A ارزیابی شد.

این محقق ادامه داد: مقاوم‌ترین سویه‌های شور دوست تجزیه کننده بیس فنل A از داخل لجن سازگار شده با محیط شور و ماده آلی بیس فنل A، جداسازی و از طریق آنالیز توالی ژن ۱۶S rRNA شناسایی شدند.

وی خاطر نشان کرد: در این تحقیق، دوره بهره‌برداری سیستم بیوراکتور غشایی به دو فاز تقسیم شد. در فاز اول برای بررسی تأثیر بار بیس فنل A در فاضلاب سنتتیک بر عملکرد بیوراکتور غشایی، غلظت‌های ۵۰ تا mg/L ۲۰۰ بیس فنل A استفاده شد و در فاز دوم عملکرد بیوراکتور غشایی بر مبنای افزایش شوری در تصفیه فاضلاب واقعی پتروشیمی مورد بررسی قرار گرفت.

گلشن تصریح کرد: بررسی کارایی بیوراکتور غشایی مبتنی بر کنسرسیوم باکتریایی شور دوست در حذف بیس فنل A از فاضلاب پتروشیمی از جمله اهداف انجام این طرح بود و تا کنون مطالعه‌ای روی حذف بیس فنل از فاضلاب شور انجام نشده است. کنسرسیوم باکتریایی تولید شده در این تحقیق، می‌تواند در تصفیه فاضلاب‌های شور پتروشیمی مورد استفاده قرار گیرد.