به گزارش ایراسین، بررسی کارایی بیوراکتور غشایی مبتنی بر کنسرسیوم باکتریایی شور دوست در حذف بیس فنل A از فاضلاب پتروشیمی عنوان طرحی است که معصومه گلشن، دانش آموخته دکتری دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز در قالب رساله دکتری خود با راهنمایی مهدی احمدیمقدم و حمایت بنیاد ملی علم ایران به پایان رسانده است.
گلشن درباره این طرح توضیح داد: فاضلابهای پتروشیمی معمولاً حاوی غلظتهای زیادی از جامدات معلق، سولفید، آمونیاک، فنلها، هیدروکربنها، بنزن، تولوئن، اتیل بنزن، زایلن، هیدروکربنهای آروماتیک چندحلقهای (PAHs) و فلزات سنگین است. فاضلابهای پتروشیمی با شرایط سختی؛ همچون حضور ترکیبات سخت تجزیهپذیر و شوری بالا مرتبط است که اثر مخربی بر بقای بیومس زیستی دارند و فعالیت بیولوژیکی را کاهش میدهند؛ بنابراین در این پژوهش، پتانسیل کارایی بیوراکتور غشایی مستغرق در تصفیه فاضلاب شور پتروشیمی غنی از بیس فنل A ارزیابی شد.
این محقق ادامه داد: مقاومترین سویههای شور دوست تجزیه کننده بیس فنل A از داخل لجن سازگار شده با محیط شور و ماده آلی بیس فنل A، جداسازی و از طریق آنالیز توالی ژن ۱۶S rRNA شناسایی شدند.
وی خاطر نشان کرد: در این تحقیق، دوره بهرهبرداری سیستم بیوراکتور غشایی به دو فاز تقسیم شد. در فاز اول برای بررسی تأثیر بار بیس فنل A در فاضلاب سنتتیک بر عملکرد بیوراکتور غشایی، غلظتهای ۵۰ تا mg/L ۲۰۰ بیس فنل A استفاده شد و در فاز دوم عملکرد بیوراکتور غشایی بر مبنای افزایش شوری در تصفیه فاضلاب واقعی پتروشیمی مورد بررسی قرار گرفت.
گلشن تصریح کرد: بررسی کارایی بیوراکتور غشایی مبتنی بر کنسرسیوم باکتریایی شور دوست در حذف بیس فنل A از فاضلاب پتروشیمی از جمله اهداف انجام این طرح بود و تا کنون مطالعهای روی حذف بیس فنل از فاضلاب شور انجام نشده است. کنسرسیوم باکتریایی تولید شده در این تحقیق، میتواند در تصفیه فاضلابهای شور پتروشیمی مورد استفاده قرار گیرد.
ارسال نظر