به گزارش خبرنگار ایراسین، از سال ۱۳۹۸ که میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی از سازمان به وزارتخانه تبدیل شد، ۲ وزیر مسئولیت این وزارتخانه تازه تأسیس و جوان را به عهده گرفتند، علی‌اصغر مونسان در دولت دوازدهم و سیدعزت الله ضرغامی در دولت سیزدهم و امروز یکشنبه - ۲۱ مرداد- مسعود پزشکیان رئیس جمهوری، فهرست وزیران پیشنهادی کابینه دولت چهاردهم را به مجلس شورای اسلامی تقدیم کرد، و در میان ۱۹ وزارتخانه دولت، نام سیدرضا صالحی امیری به عنوان وزیر پیشنهاد برای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به چشم می‌خورد.

سیدرضا صالحی امیری متولد ١٣٤٠، متولد بابل، سیاستمدار و فعال علمی و فرهنگی، دارای مدرک دکتری مدیریت دولتی است که سابقه وزارت در دولت یازدهم را در کارنامه خود دارد.

نگاهی به سوابق وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی

فهرست سوابق مدیریتی و اجرایی

رئیس کمیته ملی المپیک، معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت یازدهم، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، سرپرست وزارت ورزش و جوانان در دولت یازدهم از مهمترین سوابق اجرایی صالحی امیری است.

صالحی‌امیری همچنین معاونت بررسی‌های راهبردی وزارت اطلاعات، ریاست کمیته اجتماعی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، و معاون پژوهش‌های فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام را در کارنامه اجرایی خود دارد.

رئیس هیأت امنای مجمع کتابخانه‌های بزرگ کشور (مکتب)، رئیس هیأت امنای مجمع هماهنگی مراکز اسنادی و تاریخ پژوهی کشور (مهتاب)، عضو شورای سیاست‌گذاری نمایشگاه بین‌المللی کتاب، رئیس کمیته ملی حافظه جهانی یونسکو در ایران، عضو کمیسیون فرهنگی دولت، عضو شورای اطلاع رسانی دولت، عضو شورای فرهنگ عمومی، عضو کمیته فرهنگ و تمدن اسلام و ایران (شورای عالی انقلاب فرهنگی)، عضو هیأت امنای نهاد کتابخانه های عمومی کشور، عضو هیأت امنای مؤسسه خانه کتاب از دیگر سوابق فعالیت فرهنگی و عضویت در مجامع و شوراهای فرهنگی وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی است.

صالحی امیری دانشیار و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات و مدیر گروه مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی این دانشگاه است و مؤلف کتاب‌هایی با عنوان مفاهیم و نظریه‌های فرهنگی، فرهنگ و مدیریت سازمان‌های فرهنگی، مبانی سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی فرهنگی، انسجام ملی و تنوع فرهنگی، دیپلماسی فرهنگی، آسیب‌شناسی فرهنگی در ایران، الگوی ارتقای سرمایه فرهنگی در ایران، مدیریت منازعات قومی در ایران است.