علی یزدانی با بیان این مطلب در گفت وگو با " ایراسین"  گفت: عمده معادن کشور را معادن کوچک مقیاس تشکیل داده اند و معادن بزرگ اندک بوده و همه در اختیار دولت هستند. همانگونه که اشاره شد، بزرگترین مشکل این معادن تامین نقدینگی است؛ چرا که این معادن تنها وثیقه ای که برای دریافت تسهیلات از بانک‌ها دارند پروانه‌های بهره برداری است که مورد تایید بانک‌ها نبوده و تنها معدنکاران می توانند به واسطه صندوق بیمه سرمایه‌گذاری فعالیت‌های معدنی نسبت به دریافت وام از بانک‌ها اقدام کنند. به این شکل که صندوق با صدور بیمه‌نامه برای معادن و به جهت دریافت تسهیلات از بانک‌ها اقدام می‌کند. در واقع اگر صندوق بیمه وجود نداشت معدنکاران به سختی می توانستند نسبت گرفتن تسهیلات اقدام کنند.

وی ادامه داد: حتی اگر بانک‌ها به صورت مستقیم، پروانه بهره‌برداری از معادن را به عنوان وثیقه قبول کنند، تسهیلات گرانقیمت با نرخ حدود 24 درصد برای کوتاه مدت پرداخت خواهند کرد که امکان بازگرداندن آن از سوی معدنکار به دلیل طولانی بودن فرآیند تولید در معدن بسیار سخت بوده و توجیح اقتصادی برای آنها ندارد.

یکی از راهکارهایی که می‌تواند در این زمینه مورد بررسی قرار گیرد، ورود معادن کوچک مقیاس به فرابورس است. یزدانی با بیان این مطلب در ادامه افزود: با ورود معادن کوچک مقیاس به فرابورس می توان با جمع آوری نقدینگی موجود در جامعه و بدست آوردن شرکای اجتماعی نیاز معادن را به منابع مالی رفع کرد. چرا که معدن به عنوان یک نعمت خدادادی دارای خیر و برکت بوده و در صورتی که این معادن بتوانند بستر سازی لازم برای ورود به فرابورس همچون شفاف‌سازی صورت‌های مالی و کم شدن ریسک را انجام دهند، در نهایت منجر به رونق در توسعه معدنکاری  در کشور می شود.

وی افزود: یکی دیگر از راهکارها برای کمک به معادن کوچک مقیاس افزایش سرمایه صندوق بیمه سرمایه‌گذاری فعالیت‌های معدنی است تا بتواند از این طریق زمینه برای ارائه تسهیلات با نرخ بهره پایینتر فراهم شود.

انتها/