به گزارش ایراسین، درمان و آموزش پزشکی، مطابق بررسی اپیدمیولوژیکی انجام شده برای بیماران، در حال حاضر بیشتر موارد تشخیص داده شده سابقه سفر به خارج از کشور داشته داشته‌اند ۱۳۱ مورد سابقه سفر به امارات، ۷ مورد سابقه سفر به پاکستان، یک مورد سابقه سفر به عمان و یک مورد سابقه سفر به کشور بنین (غرب آفریقا) داشته اند.

۳۸ بیمار بدون سابقه سفر به خارج از کشور هستند که ۱۱ مورد در شهرستان بندرلنگه استان هرمزگان و ۲۷ مورد در شهرستان چابهار استان سیستان و بلوچستان تشخیص داده شده اند و انتقال محلی محسوب می‌شوند و یک مورد از بیماران دارای ملیت آفریقایی، ۴ مورد ملیت افغانستانی، یک نفر ملیت پاکستانی و باقی بیماران دارای ملیت ایرانی هستند.

موارد مثبت وارده از خارج کشور عمدتاً در استان فارس توسط دانشگاه‌های علوم پزشکی گراش، لارستان، جهرم و شیراز تشخیص داده شده اند. (این افراد دارای سابقه سفر به خارج از ایران بوده و در کشور دیگری به بیماری مبتلا شده اند).

بر اساس این گزارش، سایر بیماران وارده از خارج کشور (دارای سابقه سفر به خارج) در دانشگاه‌های هرمزگان، بوشهر، قزوین، چابهار، زاهدان، شهید بهشتی، ایران، گیلان، مشهد، قم، ایرانشهر و اصفهان شناسایی شده اند. تاکنون یک مورد مرگ گزارش شده است و وضعیت عمومی سایر بیماران پایدار است.

در حال حاضر پشه آئدس اجیپتی در مناطق مستعد استان‌های هرمزگان، سیستان و بلوچستان، بوشهر و خوزستان و در بخش‌هایی از استان‌های مجاور این مناطق نیز حضور دارد یا در طی ماه‌های آینده مستقر خواهد شد. پشه آئدس آلبوپیکتوس نیز در استان‌های گیلان، مازندران، اردبیل و گلستان و بخش‌های مجاور صید شده و یا با احتمال زیاد مستقر شده است.

تب دنگی یک بیماری تب دار ویروسی است که توسط گزش پشه روزگز به نام آئدس منتقل می‌شود و تشخیص قطعی این بیماری با آزمایش خون میّسر است. پشه آئدس می‌تواند در هر ظرف یا جایی که مقداری آب جمع شود مانند لاستیک‌های مستعمل، قوطی کنسرو، قایق و گلدان شیشه‌ای، تخم گذاری کند.

در صورتی که در محل زندگی شما پشه آئدس وجود دارد باید نکاتی را رعایت کنید. از جمله توری به در و پنجره‌ها نصب و در روز و شب زیر پشه بند استراحت کنید. دو بار در شبانه روز در نقاط تاریک و خنک خانه مانند کمد لباس و زیر تخت، حشره کش اسپری کرده و از تردد غیر ضروری خارج از منزل پرهیز کنید. فرد بیمار هنگام خروج از منزل از فرآورده‌های دور کننده حشرات بر روی پوست استفاده کند. لباس‌های رنگ روشن، آستین بلند و شلوار بلند و جوراب بپوشید و از تجمع آب راکد جلوگیری کنید.

در دوره نقاهت و پس از بهبودی از بیماری نباید بلافاصله فعالیت‌ها و ورزش‌های سنگین آغاز شود بلکه استراحت کافی در دوران نقاهت بهتر است همراه با فعالیت بدنی سبک باشد.

اوج زمان گزش پشه دو ساعت بعد از طلوع آفتاب و پنج ساعت قبل از غروب آفتاب است. احتمال بروز فرم شدید بیماری در کودکان زیر یک سال، مادران باردار، افراد دارای نقص سیستم ایمنی و افرادی که قبلاً یکبار به تب دانگ مبتلا شده اند، بیشتر است.

از هر ۴ نفر مبتلا به بیماری تب دنگی، ۳ نفر بدون علامت یا با علائم بسیار خفیف هستند. این علائم شامل تب بالا که معمولاً ناگهانی آغاز می‌شود، دردهای استخوانی، سردرد شدید، بدن درد، درد مفاصل و عضلات، درد پشت چشم، بی اشتهایی و تهوع و استفراغ است. برخی بیماران ممکن است علائم دیگری مانند اسهال، قرمزی پوست و تورم غدد لنفاوی را تجربه کنند.

مدت زمان بیماری در افراد مختلف، متفاوت است و می‌تواند از ۴ تا ۱۴ روز طول بکشد اما این بیماری به طور متوسط ۷ روز ماندگار است. در روز اول بیماری، بیماران باید مراقب باشند که مورد گزش پشه‌ها قرار نگیرند چون ویروس دانگ در هفته اول بیماری در بدن بیماران وجود دارد و این ویروس می‌تواند از بدن بیماران به پشه‌های غیر آلوده منتقل شود و این پشه‌های آلوده شده، بعد از گذشت ۱ تا ۲ هفته می‌توانند بیماری را به سایر افراد نیز منتقل کنند.

وقتی تب بیمار شروع به کاهش می‌کند در تعداد کمی از بیماران ممکن است علائم هشدار مانند استفراغ‌های مکرر، درد شدید شکم، خونریزی از مخاط شامل بینی، لثه و دهان، بی حالی و ضعف شدید، دشواری در تنفس و کم آبی بدن مانند کاهش شدید حجم ادرار، خشکی دهان، سرگیجه و افت شدید فشارخون ظاهر شود. اگر یک بیمار این علائم را داشت باید بلافاصله به پزشک مراجعه و سابقه سفر خود در دو هفته اخیر و داروهای مصرفی خود را به پزشک، اطلاع رسانی کند.

بسیاری از بیماران با خود مراقبتی در منزل و استراحت و درمان‌های ساده خانگی بهبود می‌یابند. این توصیه‌ها شامل استراحت کافی، مصرف مایعات فراوان و پرهیز از مصرف نوشابه، چای، قهوه و سایر نوشیدنی‌های کافئین دار و انرژی زا، مصرف میوه و سبزیجات و استفاده از استامینوفن برای کاهش درد و تب است.

پرهیز از مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن (ادویل و ژلوفن)، آسپرین، نوافن، دیکلوفناک، ناپروکسن و مفنامیک اسید باید مورد توجه جدی قرار گیرد چراکه در این بیماری ممکن است باعث خونریزی شود و اما نکته‌ای که نباید فراموش کرد این است که تب دانگ از انسان به انسان منتقل نمی‌شود و جداسازی بیمار از سایر افراد خانواده، ضرورت ندارد.