منصورپوریان، رئیس شورای تامین دامن زنده کشور در این زمینه به ایراسین گفت: با توجه به مشکلات شیوع بیماری کرونا در سه ماهه پایانی سال گذشته مبادلات و عرضه دام زنده از سوی تولیدکنندگان کاهش یافته و اکنون این دام وزن زیادی گرفته است که به دلیل گرانی قیمت اکنون خریداری برای آن نیست.

پوریان در ادامه افزود: گرانی دام وزن گرفته سال گذشته عاملی شده تا اغلب خریداران به دنبال دام سبک‌تر یعنی بره‌های شیری بروند و تولیدکنندگان هم تمایلی به فروش این دام ندارند چون نه تنها صرفه اقتصادی برایشان ندارد بلکه مراحل تولید فصل آینده را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد.

رئیس شورای تامین دام زنده کشور تاکید کرد: البته این مقاومت تا زمانی است که تولیدکنندگان بتوانند هزینه‌ها و نیازهای مالی خود را مدیریت کنند اما زمانی که این امکان را نداشته باشند احتمال اینکه راضی به فروش دام‌های شیری خود بشوند وجود دارد این در آینده پرواربندی و از همه مهمتر تامین نیاز گوشت قرمز کشور اثرگذار است.

وی به خبرنگار ما گفت: دامی که از فصل گذشته مانده و اکنون سنگین شده است به ‌دلیل قیمت‌های فعلی بازار خریدار نداشته و بهترین گزینه آزاد سازی صادرات این دام به کشورهای همجوار که خریدار گوشت ایران هستند خواهد بود به این ترتیب هم حیات اقتصادی تولیدکننده و هم چرخه تولید تقویت می‌شود.

پوریان در ادامه افزود: سال گذشته 65 میلیون راس دام سنگین و سبک در سراسر ایران وجود داشت که با توجه به زایش‌های بهاری این رقم تا حدود 75 میلیون راس خواهد رسید بنابراین با درنظر گرفتن شرایط فعلی احتمال انباشت دام در تولیدی‌ها می‌تواند منجر به ورشکستگی‌های گسترده در بخش تولید باشد که تنها راه منطقی آزاد سازی صادرات مازاد تولید است.

رئیس شورای تامین دام زنده کشور معتقد است اگر سریعتر درباره حمایت از تولیدکنندگان گوشت قرمز کشور چاره‌اندیشی صورت نگیرد احتمال تکرار مشکلات تولیدکنندگان گوشت مرغ در این بخش از تولید وجود داشته که می‌تواند مستقیم با امنیت غذایی مرتبط باشد.

وی به خبرنگار ما گفت: مدیریت بازار با استفاده از قانون‌هایی مثل خریدهای تضمینی، ازادسازی صادرات با نظارت دقیق می‌تواند عواملی باشد که علاوه بر تولید نیازهای بازار داخلی را نیز تامین کند درغیر این صورت روند تولید گوشت قرمز در بخش دام سبک و سنگین کاهش یافته و به زودی مجبور به افزایش حجم واردات خواهیم شد که در شرایط فعلی اقتصاد امری منطقی نیست.

پوریان معتقد است در سال جهش تولید با درنظر گرفتن پتانسیل‌های موجود تولید و البته بازارهای اطراف ایران می‌توانیم بگونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که از مزیت‌های صادراتی به نفع اقتصاد داخل استفاده کنیم نه اینکه با ایجاد دست‌اندازهای مختلف تولید را زمین گیر نماییم.

انتها/