بهروز برنا مشاور معدنی شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران( ایمپاسکو ) در این باره به "ایراسین" گفت: ما در ایران 1200 معدن شدادی داریم که سن آنها را نمیتوان مشخص کرد و گفت به کدام دوره تاریخی مانند مادها، هخامنشیان و ... باز میگردند.
وی با بیان این مطلب در ادامه با اشاره به اینکه بسیاری از این معادن رها شده اند، افزود: البته بسیاری از اکتشافات جدید که منجر به کشف معادن بزرگ شده و اکنون مورد استفاده قرار گرفتند بر اساس آثار باقیمانده از معدنکاری شدادی بوده است. برای مثال معادن بزرگ ایران که در مقیاس جهانی قرار دارند قبلا شدادی بودند که می توان به گلگهر، سونگون، مس سرچشمه و... اشاره کرد.
به عقیده برنا، باید بازسازی معادن شدادی که اکنون بدون استفاده مانده اند، به گونه ای بازسازی و مورد توجه قرار گیرند که گردشگر به این بخش علاقه مند شود؛ چراکه معادن شدادی فراوانی در سراسر کشور پخش شده و نام آنها با مواد معدنی گره خورده است.
وی با اشاره به اینکه معادنی همچون نخلک و انگوران پتانسیل لازم را برای گردشگری معدنی دارند و در این زمینه نیز اقداماتی انجام شده است، در ادامه گفت: در کارگاههای زیرزمینی زغالسنگ یا معادن زیرزمینی که برای استخراج مواد معدنی پلیمتال در آنها فعالیت معدنی انجام شده، می توان جاذبه گردشگری ایجاد کرد؛ در واقع با داشتن یک متولی برای بخش گردشگری معدنی می توان بازخورد بسیار خوبی از این بخش داشت و به درآمدزایی رسید.
مشاور معدنی ایمپاسکو در ادامه گفت: بازسازی و ایجاد شرایط مناسب برای بازدید، برای گردشگر جذاب خواهد شد. برای مثال اسلکها و تفالههای ذوب قدیمی که در معادن شدادی به تعداد فراوان دیده می شوند یکی از این جذابیتهاست.
برنا با اشاره به اینکه میتوان فعالیت در هر دوره معدنکاری را با کمک آثار به جا مانده در معدن بازسازی کرد در ادامه افزود: 200 گنبد نمکی در ایران داریم که میتوانند جزو جاذبههای گردشگری کشور شوند. همچنین معادن نمک در "ایوانکی" که "کواری" های بزرگ دارند، میتواند به جاذبه گردشگری در این منطقه تبدیل شود.
گفتنی است امروزه گردشگری معدنی در بسیاری از کشورهای پیشرو در حوزه معدن مورد توجه قرار گرفته و اقدامات بسیاری برای استفاده مجدد از این معادن و بازگرداندن آنها به چرخه طبیعت انجام شده است .
ارسال نظر