موحدی

علم اخلاق، راه های آراسته شدن به خصلت های نیک و دوری گزیدن از خصلت های ناشایست را به ما نشان می‏ دهد. موضوع اصلی علم اخلاق، نفس انسانی است، که محل استقرار خوی های نیک و بد است و سبب انجام کارهای پسندیده و ناپسند می‏ گردد. «تهذیب اخلاق»، «تهذیب نفس» و «تزکیه نفس» بیان دیگری است از علم اخلاق.

صبر، شجاعت، حسن تدبیر، شهامت، حلم،‌ عفت،‌ حیا، زهد، قناعت و...  جبن، تهور، عجله، غضب، عجب و ... مجموعه ای از فضایل و رذایل نهفته در درون آدمی محسوب می‌­شوند؛ که نجاتگران و امدادگران در سایه شهامت اخلاقی قادر خواهند بود فضایل اخلاقی خود را در راستای موقیت در کلیه امور فعالیت­های امداد و نجات تعالی ببخشند.

آگاهی از عمل اخلاقـی و رفتـار براسـاس ارزشها و اصول اخلاقی، آن هم با قوت قلـب و بدون توجه به پیامـدها و عواقـب آن، در عصـر حاضــر بســیار حــایز اهمیــت اســت. چــرا کــه تحــولات ســریع و شــتابنده محــیط، پیشــرفت فـــنآوری و تجهیـــزات، فشـــار اقتصـــادی، سازمان‌ها و عملکرد افراد را بسیار تحت تـأثیر قرار می­دهد و ماهیــت حرفــه امداد و نجات، نجاتگران را روزانــه بــا چالش‌ها و دوراهی‌های اخلاقی مواجه می‌سازد؛ که در نتیجه استدلال، تصـمیم­گیـری و رفتـار و عملکـرد آنـان، عـلاوه بـر خـود، سـایر افـراد و سـازمان را نیـز مسـتقیم یـا غیرمسـتقیم تحـت تأثیر قرار می‌­دهد. بنابراین با وجود همه پیچیدگی­‌ها و چالش­‌ها، بـاز هـم از نجاتگران و امدادگران بـه عنوان عامل اخلاقی و عضو کلیدی تیم نجات، انتظاری جز ارایه مراقبت بـا کیفیـت و عملکـرد اخلاقی و حرف‌ه­ای نمی­رود.

شهامت اخلاقی فضیلتی است که به افراد کمک می­‌کند تا بتوانند بر ترس و محدودیت خود غلبه کنند و در مواجهه با هر شرایطی تصمیم درست بگیرند و عملکرد مناسب داشته باشند. نجاتگران به دلیل ماهیت حرفه خود، روزانه با مسایل اخلاقی زیادی روبه ­رو می­‌شوند کـه تصـمیم و عملکـرد درسـت آنان مستلزم برخورداری از شهامت اخلاقی است. شهامت اخلاقی یعنی اقـدام و عمل براساس ارزشهای اخلاقی، بـا وجـود سختی و خطر در هنگام چالش‌ها و دوراهی­‌های اخلاقی (دایره المعارف تشیع، احمد صدر حاج سید جوادی: 1366). فردی که دارای شهامت اخلاقی است به طور مداوم، آگاهانـه و از روی اراده شخصـی، علیرغم همـه پیامـدهای منفـی، در پرتـو آنچـه برای دیگران خوب است؛ با قوت قلب و اطمینـان تصمیم‌گیری و عمل می‌کند.

شهامت اخلاقی یک فضیلت با ارزش است که به نجاتگران کمک می‌کند تا در دوراهی­‌های اخلاقی و هنگام مشـاهده اعمـال غیراخلاقـی بـا نیروی اراده شخصی و آگاهانه، تصـمیم­گیـری درست و عملکرد مناسب را انجام دهنـد. عامل اخلاقی، فردی است که توانایی توجه و آمـادگی فـوری بـرای پـرداختن و حـل مسایل اخلاقی را داشته و بسیار در جهت انجام کار درست تلاش می‌کند.

آمـادگی فـوری بـه معنـی پاسخ سریع هنگام مواجهه با یک مسأله نیسـت، بلکه به معنی مسؤولیت­‌پذیری فرد هنگام مواجه با یک مسأله و در نهایت مدیریت آن اسـت.

برای تقویت این فضـیلت، قـدرت اسـتدلال اخلاقـی نجاتگران و امدادگران را باید تقویـت کـرد؛ تـا تصمیم­گیری­‌ها و اقدامات اخلاقی آنها در مسیر درست جاری گردد. همچنین تقویت قدرت اسـتدلال و شهامت اخلاقی نجاتگران می­‌تواند به ایفای نقش آنها به عنوان حامی مصدومان و انسان­‌های گرفتار در بلایای طبیعی و غیرطبیعی کمک کند.

مهارت، خونسردی، قاطعیت، سرعت عمل، آگاهی، متانت و وقار، نظم و آراستگی، مدیریت و رهبری، وظیفه شناسی و ابتکار عمل، که از مهم­ترین ویژگی­های نجاتگران و امدادگران محسوب می­شود، همگی می‌­توانند در سایه شهامت اخلاقی به اعتلای نام مقدس نجاتگر و امدادگر کمکی شایان کند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 1 =