آرش محبی نژاد، دبیر انجمن صنایع همگن نیرو محرکه و قطعه‌سازان خودرو در گفتگو با خبرنگار ایراسین در مورد ممنوعیت واردات خودرو گفت: مشکل ممنوعیت واردات خودرو تامین ارز بوده و نه چیز دیگری، یعنی به خاطر حمایت از تولید داخلی نبوده که خودرو وارد نمی شده است بلکه بحث اصلی تامین ارز بوده است و در مورد آن هم باید بانک مرکزی نظر بدهد که آیا در شرایط فعلی که برای تامین غذا، دارو و کالاهای اساسی دیگر با مشکل مواجه هستیم آیا می تواند برای واردات خودرو ارز تامین کند یا خیر.

دبیر انجمن قطعه‌سازان به ممتنع بودن نظر صنف صنعت خودرو در مورد واردات خودروهای خارجی و طرح هایی که از سوی برخی در مورد واردات خودرو بدون نیاز به ارز مطرح شده پرداخت و افزود: اگر برای واردات خودرو در طرح هایی نیاز به تامین ارز نیست چرا نمی گذارند تولید کننده بدون انتقال ارز از آن استفاده کند؟ از همان شیوه و روش را که می خواهند برای واردات خودرو استفاده کنند؛ اجازه بدهند تولید کنندگان هم از همان شیوه و استفاده کند. البته در هر صورت مدعی باید بانک مرکزی باشد که می خواهد عرضه و تقاضای ارز را مدیریت کند و تشخیص بدهد که الان مایحتاج ضروری مردم نان شب، دارو و اقلام حیاتی است یا خودرو خارجی، لذا ما صنعت خودرویی ها نظرمان در مورد واردات خودرو ممتنع است. ما مخالف واردات خودرو نیستیم ولی از دید اقتصاد کلان و از دید حاکمیتی باید آنها تشخیص دهند که اصلا ارزی وجود دارد که بخواهد خودرویی وارد شود یا خیر.

محبی نژاد در خاتمه به بحث تحریم ها و مشکلات ایجاد شده برای قطعه سازان اشاره کرد و گفت: چیزی که برای ما مهم است این موضوع است که متاسفانه کشورهای استکباری و در راس آنها دولت آمریکا، صنعت خودروی ما را تحریم کرده اند و یک سری از شرکت ها و کشورها از این تحریم ها تبعیت کرده اند. ما حرفمان این است که کشورهایی که مایحتاج تولید خودرو و قطعات را به دلیل تحریم ها به ما نمی دهند متقابلا دولت ما از واردات خودرو این شرکت ها و کشورها جلوگیری کند. یعنی اینطور نباشد که شرکت کیاموتورز که با سایپا و قطعه سازهای ما قرارداد داشتند برای تامین قطعات، وقتی تحریم ها شروع شد همین شرکت کیاموتورز از تحریم ها تبعیت کرد در صورتی که به صورت انبوه خودروهای ساخته شده کیاموتورز و هیوندای وارد کشور شد. یعنی این تحریم کننده ها دوبرابر از محل این تحریم ها سود بردند و نه تنها تعهد تامین قطعات خود را انجام ندادند بلکه کالای ساخته خودشان را دادند که ارزش افزوده بسیار بالاتری برای این شرکت ها در بر داشت و به کشور ما وارد کردند. ارزش افزوده ای که باید در ساخت یک کالا به دست کارگر ایرانی برسد؛ ما آن را با سیاست گذاری غلط دو دستی تقدیم کشور خارجی مثل کره جنوبی کردیم یا در موارد مشابه تقدیم کشور چین یا کشورهای اروپایی می کنیم، در صورتی که آنها ما را تحریم می کنند.