به گزارش ایراسین، اگر اقدامی برای بهبود وضعیت ماشین آلات معدنی و تجهیزات معدنی انجام نشود ، به یکباره کل ماشین‌آلات فعال در این صنعت با افت روبرو خواهند شد که نتیجه آن از دست دادن حجم بالایی از میزان استخراج و فعالیت‌های معدنی در کشور است؛ زیرا در حال حاضر ماشین های فعال در معادن بسیار قدیمی بوده و امکان تعمیر بسیاری از آنها وجود ندارد، بنابراین عدم توجه به این موضوع سبب خروج آن‌ها از چرخه تولید خواهد شد و یکی از بدترین اتفاقات در بخش معدن را رقم خواهد زد.

یکی دیگر از معضلات امروز بخش معدن، افت تولید در بسیاری از معادن کشور است که برای این موضوع نیز  جریمه پرداخت می‌کنند. از طرفی، به طور قطع، بدون واردات ماشین آلات نمی‌توان فعالیت در معادن را ادامه داد ، امروزه ماشین های معدنی در گمرک متوقف شده و اجازه ترخیص به آنها داده نمی شود. این توقف سال‌ها طول می‌کشد و سبب از بین رفتن و خرابی ماشین آلات نیز می‌گردد.

این موضوع در حالی مطرح می شود که اگر این رویه ادامه یاید، تمام بخش‌های خصوصی و دولتی در شرایط بسیار بدی قرار خواهند گرفت و روند فعالیت معادن نیز با مشکلات بسیاری همراه خواهد شد.

به گفته فعالان این بخش، در گذشته نیاز ماشین آلاتی به سازمان صمت و در نهایت وزیر صمت ارجاع و از آنجا پیگیری می‌شد. اکنون باید مشخص شود که در خصوص ممنوعیت واردات ماشین آلات چه کسانی با فعالان معدنی همسو هستند؛ نکته مهم‌تر اینکه آیا امروز تولیدکننده داخلی برای تامین ماشین آلات مورد نیاز معادن وجود دارد یا خیر؟ چرا که همانگونه که اشاره شد، تمامی معادن در ایران دچار فقر ماشین‌آلات هستند و این در حالیست که گمرک ها مملو از ماشین آلات بوده، اما مجوز ترخیص به آنها داده نمی‌شود.

اینکه وزارت صمت برای حمایت از تولیدکنندگان ماشین آلات معدنی در کشور همچون هپکو، ورود ماشین‌آلات را به صورت کلی ممنوع اعلام کرده، نکته ای قابل تامل بوده و باید مورد بررسی بیشتری قرار گیرد.

البته با توجه به نیاز ماشین آلات، نباید گفت که با وارد شدن هپکو به میدان سایر تامین کنندگان از دور خارج می‌شوند؛ زیرا این شرکت نیز توان ساخت تمامی ماشین آلات مورد نیاز معادن را نداشته و اگر با همین دیدگاه یعنی جلوگیری از ورود ماشین آلات به کشور به پیش رویم، برنامه های تولید معادن کشور نیز محقق نخواهند شد.

همچنین یکی دیگر از تاثیرات این بخش نامه جدید که جلوگیری از ورود کل ماشین آلات به کشور است، سبب بیکاری و ایجاد مشکلاتی برای افراد شاغل در معادن و سایر بخش‌های مرتبط می‌شود که باید مورد توجه و بررسی هرچه بیشتر از سوی مسئولان قرار گیرد.

سخن آخر...

معادن به عنوان تامین کننده مواد اولیه صنایع معدنی کشور، نقش مهمی در پیشبرد اهداف صنعت و اقتصاد کشور دارند و در صورتی که برنامه ای برای بهبود روند فعالیت معادن در پیش گرفته نشده و طرح نوسازی و بهبود ماشین آلات موجود در کشور انجام نشود، در آینده ای نه چندان دور دچار مشکل خواهیم شد و تحقق اهداف در افق 1404 برای صنایع معدنی سخت و حتی غیر ممکن می‌گردد.