به گزارش ایراسین، تشکل‌ها در هر اقتصاد توسعه‌یافته‌ای بازوی حرفه‌ای و مشاور منطقی دولت هستند. آنها نه در حرف که به زبان عمل اعتقادشان را نشان می‌دهند. تشکل‌گرایی یعنی دولت بدون مشورت افراد صاحب نگاه و دیدگاه تصمیم نگیرد، ولی امروز چند درصد تصمیمات دولت با مشورت بخش خصوصی کشور گرفته می‌شود؟ اساسا تشکل‌ها کجای اقتصاد ایران ایستاده‌اند؟ آنها را چقدر صاحب‌نظر می‌دانیم و چقدر معتقدیم که حضورشان فقط مزاحمت و انتقاد است؟ در این رابطه خبرنگار ایراسین با مرتضی انوشه مشاور سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی و عضو هیئت علمی دانشگاه گفتگویی انجام داده است که در ادامه می خوانید

• سهم بنگاه های کوچک و متوسط در اقتصاد ایران را چگونه می بینید؟

ببینید می توان گفت بیش از ۹۲ درصد از واحدهای صنعتی کشور بنگاه های کوچک و متوسط هستند و بخش زیادی از اشتغال را هم به خود اختصاص می دهند و تنها ۷۰۰ هزار نفر در شهرک های صنعتی مشغول به کار هستند. در این خصوص اطلاعات دقیقی توسط سازمان های رسمی احصا نشده است ولی سهم زیادی را در اشتغال و توسعه صنعتی کشور دارند. گام های خوبی با همکاری مرکز آمار ایران برای احصا اطلاعات بنگاه های کوچک و متوسط برداشته شده است که تولید ناخالص این واحدها اگر احصا شود و میزان صادرات و یا سهم شان در آمارهای ریالی و دلاری مشخص شود، برنامه ریزی دقیق تری را می توان انجام داد.

• با توجه به انعطاف این واحد ها و هزینه پایین اشتغال در آن چه نقشی در اقتصاد کشور دارند؟

بله درست است. ایجاد اشتغال در این واحد ها با هزینه بسیار پایینی انجام می شود. این واحدها بسیار منعطف و چابک هستند و باعث توسعه متوازن اقتصادی می شوند یعنی شما می توانید در اقصی نقاط کشور این کسب و کارها را ببینید در حالیکه کسب و کارهای بزرگ نیاز به الزامات و زیرساخت هایی دارند که در هر جایی از کشور نمی توان اینها را استقرار پیدا کرد.

• مزیت های عمده این واحد های صنعتی به دیگر کارها چیست؟

بحث کارآفرینی و نوآوری در این کسب و کارها بسیار بالاست. آموزش و یادگیری در این واحدها بسیار بالاست و اصولا نیروهای ماهر که برای واحدهای بزرگتر استفاده می شوند در ابتدا در این واحدها پرورش پیدا می کنند و این واحدهای کسب و کارهای کوچک و متوسط بسیار به متحرک اقتصادی کشور کمک می کنند.

• سازمان صنایع کوچک چه نوع حمایت هایی از این واحد ها دارد؟

این سازمان برنامه های بسیار متعدد و متنوعی را در چهار حوزه اصلی توسعه صنعتی و فناوری، توسعه کارآفرینی و آموزش، توسعه و تامین منابع مالی و توسعه بازار در حال اجرا دارد که همگی این موارد به صورت یک چرخه در نظر گرفته شده است.
از طرف دیگر رسالت دیگر این سازمان تامین زیرساخت ها است از جمله آب و برق و گاز و در اختیار قرار دادن زمین مناسب در داخل شهرک ها تا این واحدهای صنعتی از لحظه ای که برای ایجاد یک واحد از سازمان صنعت، معدن استان شان مجوز اخذ می کنند تا لحظه ای که محصولشان وارد بازار شود، مورد حمایت این سازمان قرار می گیرند و با استقرار از شهرک های صنعتی کشور از مزایای بسیار زیادی برخوردار می شوند.

• تفاوت حمایت های شما با دستگاه های ذیربط دیگر در چه مواردی است؟

حداقل مزایا این است که دیگر با هیچ دستگاه اجرایی کشور لازم نیست خودشان به صورت مستقیم در تعامل باشند و همه این کارها را سازمان صنایع کوچک برایشان انجام می دهد و بعد از اینکه راه اندازی شدند از حمایت های نرم افزاری مثل تامین مالی، کارآفرینی و نوآوری و توسعه صنعتی و بازار هم برخوردار می شوند.

• بنگاه های کوچک و متوسط کشور چه چالش هایی در توسعه کمی و کیفیت را پیش رو دارند؟

ببینید عمده این موارد با تغییراتی که در سازمان انجام دادیم به بازار و تامین منابع مالی برمی گردد. با شرایطی که در آن قرار داریم تامین منابع مالی و دسترسی به مواد اولیه فعلا عمده مشکلاتی است که برای توسعه کمی و کیفی این گونه کسب و کارها با آن مواجهیم. یک بخشی هم بحث مسئله فضای کسب و کار است که با تلاش هایی که انجام شده خیلی بهبود پیدا کرده است.  
برای تامین مواد اولیه اقدامات خوبی انجام شده است و به طور کلی برنامه هایی که سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی برای حمایت از صنایع خرد و کوچک در نظر گرفته جامع کلی نگر و یکپارچه هستند.