به گزارش ایراسین، این طرح یک فوریتی که اکنون با مخالفت های زیادی روبرو شده است. اینکه زبان انگلیسی باید اختیاری باشد؛ به این خاطر که بسیاری از دانش آموزان علاقه ای به رفتن به دانشگاه ندارند و یا نیازی به این زبان ندارند، نمی تواند توجیه مناسبی برای حذف زبان بین المللی در دهکده جهانی باشد.
شاید اگر بخش کمی از دانش آموزانی که نمی خواهند به دانشگاه بروند را در نظر بگیریم باز هم نمی توان با دلایل و مدارک محکمه پسند و درست رای به حذف این زبان بدهیم. چرا که در پس آن مشکلات زیادی ایجاد خواهد شد. با وجود این طرح ورود به موسسات آزاد زبان تنها برای دانش آموزانی میسر است که از تمکن مالی خوبی برخوردارند و یا حداقل قشر متوسط جامعه را تشکیل می دهند و این موضوع برای دانش آموزانی که در روستاها هستند و یا قدرت مالی خوبی ندارند به کلی حذف خواهد شد.
مانعی که باعث می شود بسیاری از افرادی که دارای استعداد هستند از دور خارج شوند. از سویی دیگر آموزش زبان انگلیسی در آموزشگاهها موجب خصوصیسازی آموزش میشود و این خلاف اصل ۳۰ قانون اساسی است.
علی زرافشان، معاون سابق آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش از مخالفان این طرح اعتقاد دارد که ندانستن زبان انگلیسی در دنیای امروز که عصر تکنولوژی است و همه چیز بسته به زبان است، نوعی معلولیت به شمار می رود: «: از عنوان طرح اینگونه استنباط میشود که مجلس میخواهد علاوه بر زبان انگلیسی سایر زبانهای خارجی را هم تدریس کند که آموزش زبان در انحصار انگلیسی نباشد، این اقدام درست و منطقی است. اما محتوای این طرح با عنوان آن سازگار نیست. محتوا، حذف آموزش زبانهای خارجی از برنامه درسی رسمی مدارس کشور است. دانستن زبانهای دیگر البته یک مزیت است، اما ندانستن زبان انگلیسی در این عصر و در دنیای امروز یک معلولیت آشکار است».
جالب اینجاست که موافقان و امضا کنندگان این طرح از جمله کسانی هستند که خود در زمینه تلفظ و ادای این زبان لنگ می زنند.
کسانی همچون مهرداد لاهوتی، نماینده لنگرود که عدم توانایی او در تلفظ درست «موزه لوور پاریس» در مجلس چندی پیش حسابی سروصدا به پا کرد: «از این طرح برداشت بد شده و هدف این طرح رفع انحصار از این زبان است. انگلیسی یک زبان بینالمللی است، کسی نمیتواند آن را حذف کند، اما گفتیم رفع انحصار کنیم. مثلا اگر جایی ضرورت داشت زبان دیگری را فرا بگیریم، زمینه آن فراهم باشد. بهعنوان مثال استان ما با روسیه همجوار است چه اشکال دارد زبان روسی در این منطقه آموزش داده شود».
نماینده لنگرود البته در حالی از فراگرفتن زبان های دیگر صحبت می کند که نظام آموزشی ما حتی در تدریس زبان مادری و دستورزبان آن معیوب بوده و ما در بسیاری جهات از آموزش های درست زبان های دیگر و استانداردهایی که باید باشد دور مانده ایم. حال اگر بخواهیم زبان های دیگری به جز زبان بین المللی را در اختیار دانش آموزان قرار دهیم معلوم نیست چه آش شله قلمکاری در نظام آموزشی خواهیم پخت.
شاید همین مخالفت ها بود که باعث شد طرح یک فوریتی رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی چرخش محسوسی را به خود بگیرد و به گفته عضو فراکسیون فرهنگیان مجلس شورای اسلامی تعدادی از نمایندگان امضا کننده از این کار پشیمان شوند.
غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی با تاکید بر اینکه این طرح به هیچ عنوان در صحن علنی مجلس رای نمیآورد اظهار داشته برخی از امضاکنندگان طرح رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزشی کشور پشیمان شدهاند، حتی برخی از امضاکنندگان طرح حذف زبان انگلیسی از مدارس، به آن رای نخواهند داد.
وی تاکید کرده: تکلیف این طرح در فراکسیون ما مشخص است و تقریبا تمامی اعضا با آن مخالف هستند، چون نظر مردم برای ما مهم است و مردم نیز با این طرح مخالف هستند و من به عنوان نایب رئیس یکی از فراکسیون های مجلس می گویم که این طرح در صحن علنی به هیچ عنوان مصوب نخواهد شد و از ارائه آن پشیمان شده اند.
شاید اگر این پشیمانی در کار نبود، ما با طرح نادرستی روبرو بودیم که سیستم تنبل آموزشی ما را معیوب تر می کرد. سیستمی که اکنون با وجود بهترین معلمان و استادن نمی تواند نتیجه خوبی داشته باشد و ما شاهد تباه شدن نسلی هستیم که می تواند آینده ساز کشور باشد.
نظام آموزشی ما نیازمند انعطافی است که بتواند همسو با سرعت عظیم تکنولوژی خود را به خط پایان برساند، اما تن سنگین حجیم شده از تعصبات آموزشی توان حرکت همگام با متدهای آموزش جهانی را ندارد تا بتواند واکنش مناسبی به آنچه در اطرافش می گذرد داشته باشد.
ارسال نظر