به گزارش ایراسین، نهضتی که علاوه بر فعالان عرصه صنعت بلکه دانشگاهیان را نیز پای کار آورده است و از ابتدای کار تا به امروز که نزدیک به یکسال از آن می‌گذرد کارنامه مناسبی از خود ارایه کرده است. به عنوان مثال کاهش 25 دلاری وابستگی ارزی در صنعت فولاد یکی از نمونه‌های بارز این اتفاق است.

اما نباید فراموش کنیم این نهضت هم نیازمند نقشه راهی دقیق و اصولی است که مانع از موازی کاری و از دست رفتن منابع باشد. در شرایط فعلی اگرچه همه مسئولان و مدیران تصمیم به کاهش وابستگی‌های ارزی در صنایع مربوطه خود گرفته‌اند ولی ظاهرا نبود یک سیستم یکپارچه و دقیق که بتواند تمام تلاش‌ها را به سمت یک نقطه واحد هدایت کند کاملا مشهود است.

برهمین اساس احتمالا اکنون هرواحد صنعتی با درنظر گرفتن این نکته که قصد کاهش وابستگی ارزی را در سرلوحه فعالیت‌های خود قرار داده ستادی در همین زمینه به نام بومی‌سازی تشکیل داده و فعالیت‌هایی را مدنظر دارد درحالی که اصولا هیچ اطلاعاتی از روند کارهای مشابه در سایر بخش‌ها ندارد.

این رویه می‌تواند زمان دستیابی به اهداف تعیین شده را افزایش دهد و در برخی موارد هزینه‌های سرباری نیز به تولید تحمیل می‌کند. پس لازم است اکنون علاوه براینکه سیاست بومی سازی را در دستور کار خود داریم شرایطی فراهم کنیم که این فعالیت‌ها هدفمند زیر نظر یک نهاد واحد صورت بگیرد تا علاوه بر کاهش زمان دستیابی به اهداف صرفه‌جویی قابل توجهی در هزینه‌ها نیز داشته باشیم، چون موازی کاری پاشنه آشیل بومی‌سازی نیاز صنایع کشورمان است.