به گزارش خبرنگار ایراسین، هوگو گاتی، دروازه‌بانی که تنها یک چهره ورزشی نبود، بلکه بخشی از هویت فوتبال آرژانتین بود، در سن ۸۰ سالگی چشم از جهان فروبست. مردی که با شجاعت درون دروازه و جنون زیبای بیرون از آن شناخته می‌شد، سرانجام پس از هفته‌ها مبارزه با عوارض پس از عمل جراحی لگن، و سپس ابتلاء به ذات‌الریه، در بیمارستان جان باخت.

گاتی، که فوتبال‌دوستان او را با لقب «ال لوکو» یا «دیوانه» صدا می‌زدند، نه فقط یک دروازه‌بان معمولی بود، بلکه پیشگام دروازه‌بانی مدرن به شمار می‌رفت؛ کسی که در دورانی که سنگربان‌ها صرفاً وظیفه مهار توپ داشتند، با اعتمادبه‌نفس از محوطه جریمه بیرون می‌آمد، بازی‌سازی می‌کرد، و حتی بدون واهمه وارد فاز هجومی تیم می‌شد.

او از نخستین دروازه‌بان‌هایی بود که استفاده از دستکش را به شکلی حرفه‌ای رایج کرد، و در کنار آن با حرکات غیرقابل‌پیش‌بینی و سبک بازی تهاجمی‌اش، مرزهای تعریف سنتی دروازه‌بانی را جابه‌جا کرد. بیش از ۷۶۰ بار در لیگ آرژانتین به میدان رفت، آماری که تا امروز دست‌نیافتنی مانده. بیش از ۳۵۰ بازی با پیراهن بوکاجونیورز، حضور در تیم‌های ریورپلاته و آتلانتا، و ۱۸ بازی ملی برای آرژانتین، بخشی از کارنامه پرافتخار اوست.

گاتی یکی از اعضای تیم ملی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۶۶ بود. او پس از دوران بازی، همچنان در مرکز توجه باقی ماند و وارد دنیای رسانه شد و به عنوان کارشناس فوتبالی، با زبان تند و نظرات بی‌پرده‌اش، همچنان مخاطبان زیادی را جذب می‌کرد. جمله معروف او در سال ۲۰۱۹ که گفت «مسی باید به رئال مادرید برود تا ثابت کند بهترین بازیکن تاریخ است»، جنجال زیادی به راه انداخته بود.

داستان پایان زندگی گاتی اما تلخ و دردناک بود. ماه‌ها پیش، هنگام قدم زدن با سگش زمین خورد و آسیب شدیدی به لگن وارد شد. جراحی انجام شد و شرایط رو به بهبود می‌رفت، اما عفونتی که در بیمارستان به آن دچار شد، او را به بخش مراقبت‌های ویژه کشاند. ذات‌الریه و عوارض تنفسی، او را در وضعیت بحرانی قرار داد. یکی از پسرانش در کنار او بود و دیگری نیز از خارج کشور به آرژانتین بازگشت تا در واپسین روزهای زندگی پدر، کنارش باشد.

این ضایعه بزرگ، کمتر از یک سال پس از درگذشت همسرش «ناچا نودار» رخ داد. آن‌ها از سال ۱۹۷۷ زندگی مشترک داشتند و دو فرزند حاصل این ازدواج بود. پسرشان، لوکاس گاتی، نیز راه پدر را در فوتبال دنبال کرد، البته در پستی متفاوت: هافبک. او سابقه بازی در تیم‌هایی چون آرجنتینوس جونیورز، داندی اسکاتلند، و باداخوس اسپانیا را دارد. پس از بازنشستگی، وارد عرصه مربی‌گری شد و اکنون هدایت تیم زیر ۲۳ سال باشگاه بروملی در لیگ دو انگلیس را برعهده دارد.

درگذشت هوگو گاتی، نه فقط پایان زندگی یک اسطوره، بلکه پایان بخشی از تاریخ فوتبال آرژانتین است. مردی که فوتبال را زندگی می‌کرد، آن را به شیوه خود معنا می‌کرد، و در ذهن و قلب میلیون‌ها هوادار، همواره با شجاعت، دیوانگی و افتخار به یاد خواهد ماند.

او شاید از زمین رفت، اما از خاطره‌ها هرگز.