به گزارش ایراسین به نقل از ایرنا، احمدرضا صادقی اظهار داشت: ذخیره فعلی سد زاینده‌رود ۳۷۷ میلیون متر مکعب است در حالی که سال گذشته در چنین ایامی ۳۸۸ میلیون متر مکعب آب در مخزن سد داشتیم.

وی که در نشست بررسی نحوه توزیع آب نوبت سوم کشت پاییزه کشاورزان اصفهان با حضور شماری از فرمانداران، نمایندگان صنف کشاورزان و صنایع سخن می‌گفت، اضافه کرد: مقدار آب سد زاینده رود در متوسط بلند مدت (دوره ۵۴ ساله) ۸۸۰ میلیون متر مکعب بوده است.

معاون حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه‌ای اصفهان ادامه داد: این روزها ۷۰ درصد مخزن سد زاینده رود خالی است و میزان پرشدگی آن تنها ۳۰ درصد برآورد می‌شود.

صادقی تصریح کرد: مقدار بارش در ایستگاه اندازه‌گیری سرشاخه‌های زاینده‌رود (کوهرنگ) از ابتدای سال آبی جاری (مهر ۱۴۰۳) تا امروز ۹۷۰ میلی‌متر بوده است.

همچنین مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان در نشست مورد نظر گفت: رهاسازی آب در نواحی خشک رودخانه زاینده رود برای مرحله سوم آبیاری مزارع کشت پاییزه کشاورزان این دیار است.

منصور شیشه فروش خاطرنشان کرد: کشت پاییزه کشاورزان استان از پاییز سال قبل شروع شده و مختص غلات است.

وی اضافه کرد: توزیع عادلانه آب توسط شرکت میراب زاینده رود با همراهی شرکت آب منطقه‌ای و جهاد کشاورزی و نظارت استانداری اصفهان انجام می‌شود.

مدیرکل مدیریت بحران اصفهان افزود: با توجه به کاهش حجم آب در مخزن سد زاینده رود اصفهان، میزان بارندگی‌ها، افزایش دما و الگوی گرم تابستان از اردیبهشت تا مرداد، صرفه جویی و استفاده بهینه از منابع آب ضرورت دارد.

شیشه فروش تصریح کرد: بر این اساس استان اصفهان سیاست‌های سازگاری با کم آبی را به عنوان یک رویکرد مهم دنبال می‌کند به نحوی که در صنایع بازچرخانی آب و استفاده از پساب اجرایی می‌شود.

وی با تاکید بر خشک شدن درختان چندین ساله در شهر اصفهان اضافه کرد: شهرداری این کلانشهر برای آبیاری بیش از ۲ هزار و ۲۰۰ هکتار از فضای سبز از آبیاری تحت فشار استفاده می‌کند.

خروجی سد زاینده‌رود روز شنبه ۶ اردیبهشت به‌منظور رهاسازی آب در نواحی خشک رودخانه زاینده رود جهت تخصیص آب برای مرحله سوم آبیاری زمین‌های زراعی نواحی شرقی استان و با توجه به مصوبه‌های کارگروه ملی سازگاری با کم‌آبی افزایش یافته بود و این آب دیروز به کلانشهر اصفهان رسید و سپس روانه شرق استان شد.

این رودخانه به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر در دهه‌های اخیر به دلیل برداشت‌های بی‌رویه در بالادست، انتقال آب به حوضه دیگر، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه با جریان دوره‌ای، تبدیل و در پایین دست با خشکی مواجه شده است.

افزایش جمعیت و تغییر الگوی مصرف، پروژه‌های انتقال آب، افزایش صنایع و برداشت‌های بالادست شرایطی را ایجاد کرده که آب رودخانه زاینده‌رود در ۲ دهه اخیر از سد «چم آسمان» در شهرستان لنجان واقع در غرب استان تا تالاب بین‌المللی گاوخونی به دفعات خشک شده و همین امر توقف متناوب کشت و کار در مناطق مختلف استان را در پی داشته است.