به گزارش ایراسین، در شهرک صنعتی نایین تنها ۱۵ شرکت و کارخانه فعال هستند و تعداد بسیاری هم نیمه فعال یا تعطیل هستند. دلایل هم متفاوت است، برخی به علت نبود حمایت های لازم تنها درصدی پیشرفت فیزیکی داشته اند و برخی هم به امید اینکه تسهیلات دولتی می تواند به آنها کمک کند، دست به ساخت کارخانه زده اند، اما در پیچ و خم مشکلات مانده اند. گرچه به اعتقاد مدیرعامل شرکت های صنعتی نایین که اکنون مدیر شرکت دلتا صنعت هم هست، گاهی همین چالش ها می تواند راه عبوری برای فعالان و صنعتگرانی باشد که با ایده های درست و مناسب دست به ابتکاراتی می زنند که می تواند به رونق تولید کمک کند. محمد دوستی از جمله افرادی است که توانسته در شرایطی که مشکلات اقتصادی پا بر گردن تولید گذاشته به این عرصه بیاید و با ابتکار و تولید محصولی کاملا وارداتی به خودکفایی کمک کند. او که در سال ۹۲ به عنوان کارآفرین برتر و در سال ۹۳ به عنوان مبتکر شناخته شده است، یکی از بزرگترین مشکلات تولید کنندگان را بانک ها می داند که با سودهای کلان باعث خم شدن کمر تولید شده اند.

قدمت نائین بیش از ۳۰۰۰ سال است. اقتصاد شهرستان نایین همواره بر پایه کشاورزی و صنایع دستی بوده است، اما این شهرستان علاوه بر کشاورزی و صنایع دستی به صنعت هم شهره است، در این رابطه نایین تا چه اندازه توانسته نیاز صنعتی کشور را تامین کند؟

می توان گفت، ۸۰ درصد تولید برخی از قطعات خودرو در این شهرستان تولید می شود. شهرک صنعتی نائین که در شهرستان نائین از استان اصفهان قرار دارد، حدود ۳۰۰ هکتار است که بیش از ۱۵ شرکت و کارخانه فعال و ۶۰ شرکت مجوزدار دارد، البته این نکته را هم نباید فراموش کرد که بسیاری از کارخانجات بزرگ نایین ابتدا در خود شهر بوده اند و پس از آن بنا به نیاز شهرک صنعتی دایر شده است.

تحریم ها، نبود سرمایه در گردش، تأمین مواد اولیه، نبود بازار و مشتری، واردات بی رویه محصولات ارزان و بی کیفیت، مالیات و بدهی‌های بانکی از مهمترین عوامل رکود و تعطیلی واحدهای صنعتی در استان هاست که برای حل این مشکلات تولیدکنندگان بسیاری مجبور به تعدیل نیرو و حتی تعطیلی کارخانجاتشان شده اند، شما چه راهکاری برای این موضوع اندیشیده اید؟

بله متاسفانه این اتفاقات افتاده است، اولین ضربه را واردات چینی به تولید وارد کرده و جلوی تکنولوژی را گرفته و مانعی شده برای دانش فنی که باید روی محصول انجام شود، دلیل آن هم قیمت پایین و کیفیت پایین محصولات وارد شده بوده که این احساس را برای تولید کننده داخلی ایجاد کرده که تولید این محصول توجیه اقتصادی ندارد و قیمت بالاتری برای تولید آن هزینه می شود، بالتبع همین موضوعات تولید و اشتغال را زیرسوال برده و بسیاری از کارخانجات بسته شده است، ولی اکنون این تحریم ها فرصت خوبی است که برروی قطعاتی که قبلا بوده کار کنند و تولید کننده می تواند با سرمایه گذاری در زمینه محصولات وارداتی نیازها را برطرف کنند، البته بازه زمانی نیاز دارد که نواقص تولید محصول کاسته شود و تا زمانی که به نمونه آزمایشی برسد، خلائی در تولید ایجاد می شود، اما به هر حال فرصت خوبی است. به این خاطر که با تحریم هایی که ایجاد شد، قطعات چینی گران تر شد و باعث شد که با بالا رفتن دلار و تحریم ها، واردات سخت ترشود و دیگر قابل توجیه نباشد، همین موضوع بود که ما توانستیم از تحریم ها یک پله صعود بسازیم. پله ای که توانسته سهم عمده ای از اشتغال را برای ما فراهم کند. حوزه فعالیت ما قطعات خودرو و ماشین آلات بوده و اخیرا به دلیل تقاضاهای کمتری که در این زمینه شده، ما به سمت تولید یکی از مجموعه های بزرگ قطعات نظامی و اکسل خودرو رفتیم و توانستیم این قطعه را بومی سازی کنیم. هدف ما این است که بر روی محصولاتی کار کنیم که تولید داخل ندارد، اکسل پروژه سنگینی است که می تواند اشتغال بالایی را ایجاد کند و حتی کارخانجاتی از این محصول در شهرستان های کوچکتر فعال شود. اکسل، یکی از قسمت های اصلی خودروهای نظامی است که به هیچ وجه در خاورمیانه تولید نمی شود و اصل آن در ژاپن تولید می شود و تنها چند کارخانه هم در چین این محصول را تولید می کنند.

شما با تولید این محصول گام بزرگی در راستای تولید داخلی برداشته اید، به نظر شما تولید محصول تا چه اندازه ارزآوری برای کشور دارد؟

 به صراحت می توانم بگویم که ۱۰۰ در صد برای کشور ارزآوی در بردارد. کل پروژه مال خودمان است که می تواند کارگاه های اقماری دیگر را نیز درگیر کند، به این خاطر که هر اکسلی نزدیک به ۴۰ میلیون تومان صرفه جویی هزینه داشته و ما اکنون ۱۰۰۰ قطعه برای خودروهای نظامی سفارش گرفته ایم.

با توجه به اینکه اشاره کردید که در خاورمیانه چنین محصولی تولید نمی شود و شما توانسته اید موفق به تولید این محصول شوید، آیا به صادرات هم فکر کرده اید؟

بله در آینده نزدیک در زمینه این محصول صادرات هم خواهیم داشت. امید داریم که روی خودروهای دیگر هم این کار را انجام دهیم، بازاریابی کرده و شروع به تولید کنیم .

یکی از موانعی که همواره برای صادرات وجود دارد، کیفیت و قابل رقابت بودن محصولات تولید ایران نسبت به مشابه خارجی است، آیا در این رابطه تولید کنندگان ایرانی ما می توانند گوی سبقت را در تولید محصولات بومی شده از خارجی ها بربایند؟

به شخصه می توانم اعلام کنم که کالای باکیفیت ایرانی در بازار کم نیست، اما متاسفانه شرکت های بازرگانی که بتوانند برای این محصول بازاریابی بین المللی کنند کم است و اغلب خود تولیدکنندگان این کار را انجام می دهند و طبیعتا اگر تولیدکننده فقط توان خود را صرف تولید کند، می تواند کالایی تولید کند که کاملا قابل رقابت با کالای خارجی باشد. هم اکنون تولید باکیفیت ایرانی با موانع متعددی روبرو است، از کمبود مواد اولیه گرفته تا عدم حمایت های دولتی؛ در صورتی که با حمایت های دولتی و برنامه ریزی دقیق می توان آن را محقق ساخت و وضعیت صنعتی و اقتصادی کشور را تغییر داد.

از این مساله بگذریم، ازعمده ترین مشکل تولید کننده ها تسهیلاتی است که با موانع بسیاری به دست آنها می رسد. موانع بانکی وعدم همکاری یا کم کاری و تعلل برخی بانک در پرداخت تسهیلات چه بر سر تولید خواهد آورد؟

بله دقیقا. دریافت تسهیلات و بازپرداخت آن از مهمترین مشکلات تولیدکنندگان بوده و در حالی که شورای پول و اعتبار تسهیلات با نرخ ۱۵ تا ۱۸  درصدی را مصوب کرده، اما در عمل چنین اتفاقی نمی افتد و ما شاهد بازپرداخت با سود ۲۴ و ۲۵ درصد هم هستیم و همین کارمزدها است که یقه تولید کننده را گرفته است و به همین علت بسیاری از کارخانجات و تولیدات نیمه کاره رها شده اند. این در حالی است که صنعت می تواند با قدرت و قوت نیاز اشتغال کشور را تامین کند.