به گزارش خبرنگار ایراسین، تصمیم‌گیری برای کاهش تولید زغالسنگ در جهان، در شرایطی اتفاق افتاده است که امروزه شاهد افزایش قیمت زغالسنگ در بازارهای جهانی هستیم و بسیاری از کشورها در تلاش هستند تا قبل از کاهش میزان تولید فولادشان، همچون چین، به دلیل قوانین و مقررارت حاکم بر این کشور، رقم تولیدی خود را به حد نصاب ممکن برای سال ۲۰۲۱ برسانند، چراکه فولاد به عنوان یکی از ارکان مهم در صنعت و اقتصاد کشور چین به شمار آمده و امروزه این کشور بزرگترین تولیدکننده فولاد و بزرگترین مصرف کننده زغالسنگ در جهان به شمار می‌آید.
لازم به ذکر است که در حال حاضر بیش از ۸۰ درصد فولاد در جهان با روش کوره بلند که سوخت اصلی آن زغالسنگ است تولید می‌شود و دلیل این امر کمبود منابع انرژی همچون گاز و یا بالا بودن قیمت این نوع از انرژی است.
تعهد ۱۹۰ کشور و سازمان
در گزارشی که به تازگی ایمیدرو در این زمینه منتشر کرده، آمده است: طی بیست و ششمین کنفرانس تغییرات آب و هوایی واقلیمی سازمان ملل(کاپ۲۶) که در شهر گلاسگو اسکاتلند در حال برگزاری است، ۱۹۰ کشور و سازمان متعهد شدند تا تولید زغالسنگ را به تدریج متوقف کرده و از تأمین انرژی به وسیله سوخت‌های فسیلی دوری کنند. این در حالیست که استرالیا به عنوان دومین صادرکننده زغالسنگ جهان، در این لیست قرار ندارد.
گفته می‌شود که برخلاف تعهد اکثر کشورها و سازمان‌ها به توقف تدریجی معدن‌کاری زغالسنگ به منظور کمک به کاهش تغییرات اقلیمی، اعضای انجمن زغالسنگ استرالیا با این شعار به ادامه روند تولید این سوخت فسیلی اشاره کردند"آخرین تکه زغال سنگی که در جهان بسوزد از استرالیا خواهد آمد"؛ بنابراین اکنون استرالیا آینده و فرصت‌های معدن‌کاری این طلای سیاه را در دست دارد.
به گفته نماینده ولز جنوبی نو در پارلمان استرالیا، زغالسنگ برای این منطقه بسیار مهم است، چرا که تنها در دره هانتر منطقه ولز جنوبی نو، تقریبا ۱۳ هزارنفر مشغول به حفاری و معدن‌کاری زغالسنگ هستند.
این در حالی است که فراخوان توقف تدریجی تولید انرژی از زغالسنگ در کاپ ۲۶ از سوی استرالیا هنوز بی‌جواب مانده است.
نگاهی بر توقف فعالیت معدن‌کاری و عواقب آن
شاید جالب باشد که بدانید در کشور استرالیا به عنوان بزرگترین تولیدکننده و صادرکننده زغالسنگ جهان، تعطیلی یا توقف فعالیت‌های معدن‌کاری زغالسنگ، عواقب سنگین اجتماعی از جمله بیکاری، ورشکستگی کسب و کارها و تغییر محل زندگی افراد در نزدیکی معادن را به دنبال خواهد داشت اما به دلیل لزوم انجام تعهدات برای کاهش میزان تولید آلودگی در سراسر جهان و کمک برای تغییر شرایط اقلیمی، چاره‌ای جز تعطیلی معادن زغالسنگ وجود ندارد.
هرچند که این کشور انرژی مورد نیاز خود را از زغال تأمین می‌کرده اما بنابه شرایط به وجود آمده در جهان و تلاش برای داشتن هوای پاک و جلوگیری از انتشار گازهایی همچون دی‌اکسیدکربن و همچنین گازهای گلخانه‌ای طی سال‌های اخیر، برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری برای استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و باد در دستور کار این کشور قرار گرفته است.
تولید فولاد در ایران و استفاده از انرژی‌های پاک
در اینجا می‌توان نگاهی بر روند تولید فولاد در کشورهای در حال توسعه داشت. برای مثال در ایران که رتبه ۱۰ تولیدکننده فولاد در جهان را در اختیار دارد، به دلیل برخورداری از ذخایر گاز طبیعی بخش عمده‌ای از تولید فولاد را با روش کوره قوس الکتریکی به تولید می‌رساند و تعداد مصرف‌کنندگان زغالسنگ برای صنعت فولاد بسیار اندک است؛ با این حال و با وجود منابع گازی، برنامه‌ریزی جهت استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در برخی از مناطق کشور که از شرایط اقلیمی مناسب برای این موضوع برخوردار هستند، در دستور کار قرار گرفته است.
از سوی دیگر مشاهده می‌شود تولید زغالسنگ به عنوان یکی از مواد اولیه فولادسازی نیز در ایران، شرایط آنچنان مساعدی نداشته و به دلیل بالا بودن هزینه‌های تولید و در نهایت قیمت تمام‌شده بالا برای این ماده معدنی، سرمایه‌گذاری جدیدی در این بخش انجام نمی‌شود و تنها برخی از معادن قدیمی هستند که همچنان با بخشی از ظرفیت تولید خود در حال فعالیت هستند.
بنابراین، آنچه که می‌تواند در صنعت فولادسازی ایران نیز مورد توجه جدی قرار گیرد، حرکت به سمت استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در کنار مصرف منابع انرژی همچون گاز است زیرا در این صورت است که می‌توان فولاد پاک تولید کرد و همگام با دیگر فولادسازان جهان که در تلاش برای رسیدن به هوای پاک و تولید هرچه کمتر دی‌اکسید کربن و گازهای گلخانه‌ای گام برداشت.
ارسال نظر