به گزارش خبرنگار ایراسین؛ سروش فولادچی، دبیر دومین همایش معدنکاری دیجیتال دنیای اقتصاد اظهار داشت: از جمله چالش‌های کنونی معدنکاران می‌توان به افزایش میزان تقاضای جهانی برای مواد اولیه معدنی، کاهش عیار کانسنگ، بازار کار سختگیرانه، الزامات و استانداردهای بالای تولید محصول، تاکید بر توسعه پایدار و حفاظت از منابع طبیعی و از همه مهم‌تر کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری برای امکان رقابت در بازارها اشاره کرد.

او در ادامه عنوان کرد: امروز نیازمند تحولات دیجیتال و فناوری‌های انقلاب صنعتی چهارم شامل اینترنت‌اشیا، هوش مصنوعی، اینترنت ماشین ‌های صنعتی، کلان داده و... هستیم. عواملی همچون نوسانات بازار، تغییر در تقاضای جهانی، اهمیت افزایش عمر معادن و تحولات خط‌ مشی جهانی سبب ایجاد تغییر در این صنعت شده است. براساس آمار با استفاده از هوشمندسازی در دهه آتی می‌توان میزان مرگ‌ و میر و جراحات ناشی از عملیات معدن‌کاری را ۱۰ تا ۲۰‌درصد کاهش داد. همچنین استفاده از سیستم‌های خودران در عملیات، افزایش ۳۴ درصدی بهره‌وری و کاهش ۱۳ درصدی هزینه تعمیرات را به دنبال خواهد داشت و بهره‌وری با استفاده از راهبری از راه دور در ماشین‌آلات حفاری می‌تواند تا ۶۰‌ درصد افزایش یابد.

ابراهیم جمیلی، مدیرعامل هلدینگ صنعتی زرین نیز در این نشست بیان کرد: نیاز است دولت امکان رونق گرفتن اقتصادی فعالیت‌های حوزه معدن را مهیا کند. باید به شکل دقیقی چالش‌های حوزه معدنکاری را پیگیری کنیم. در آینده نه‌چندان دور، اگر به‌سرعت به بنیان‌های دیجیتالی لازم مسلح نشویم، فاصله ما با کشورهای معدنی جهان بسیار زیاد خواهد شد و دیگر سهمی از بازارهای جهانی کامودیتی‌ها نخواهیم داشت. در دوران شیوع ویروس کرونا شاهد بودیم شرکت‌ها و بنگاه‌هایی که زیربنای مستحکم دیجیتالی داشتند موفق شدند سوددهی در ترازهای مالی خود را ثبت کنند. از سوی دیگر نیز این نکته حائز اهمیت است که هیچ زیرساختی بدون آموزش مطلوبیت ندارد. حتی تحول دیجیتال هم بدون فراهم کردن آموزش بهینه برای نیروی انسانی میسر نیست. پس نخست برای هر تحولی باید بتوانیم زمینه را برای تحول آموزشی مطلوب در منابع انسانی خودمان فراهم کنیم.

امید اصغری، دبیر علمی این همایش نیز گفت: شرکت‌های معدنی، صرف‌نظر از اینکه در کجای جهان مشغول فعالیت هستند، همیشه ناچار بوده‌اند با درجه بالایی از عدم قطعیت و اطلاعات ناقص در عملیات سروکار داشته باشند. اطلاعات در دسترس در مورد ساختار و وضعیت واقعی کانسارها بسیار محدود است و با توجه به تنوع بالای زمین شناسی کانسارها، شرایط برای شرکت‌های معدنی بسیار پیچیده و چالش برانگیز شده است. کاهش منابع پرعیار و سطحی سبب شده تا شرکت‌های معدنی به اکتشاف و بهره‌برداری از منابع کم عیار و عمیق رو بیاورند.

اصغری افزود: از سال ۲۰۰۰ میلادی، بهروری فعالیت‌های معدنکاری در کل جهان به طور قابل‌توجهی کاهش یافت. اما در حال حاضر، بخش معدن در حال گذر از یک انقلاب در اتوماسیون است. دیجیتالی شدن در خط مقدم سرمایه‌گذاری این صنعت در آینده خواهد بود. شاید دیجیتالی شدن لزوما برای بخش معدن موضوع جدیدی نباشد، اما این صنعت در تلاش است تا راهی برای استفاده حداکثری از آن بیابد. فعالیت‌های اخیر اکتشاف و استخراج مقادیر زیادی داده تولید می‌کند. در تمام مراحل چرخه معدن‌کاری، داشتن داده‌های تاییدشده، مرتبط و بصری بسیار مهم است. با کاهش هزینه تکنولوژی‌های دیجیتال، اکنون زمان مناسبی برای معدن‌کاری هوشمند است. این رویکرد به دید متفاوت، تفکر متفاوت و عملکرد متفاوت منجر خواهد شد که امکان تصمیم‌گیری سریعتر و بهتر را فراهم می‌کند. با این حال، آیندهای که در آن همه معادن کاملا هوشمند باشند، هنوز دور است، اما شرکت‌های معدنی که این امر را تشخیص داده و سفر تحول دیجیتالی خود را از امروز آغاز کنند، برندگان فردا خواهند بود.

حسین سلاح ورزی، رئیس اتاق ایران نیز در نشست همایش معدنکاری دیجیتال دنیای اقتصاد تصریح کرد: آشفتگی نظام بهره مالکانه، عدم‌اتصال موثر بخش معدن به صنعت مالی و ضعف دسترسی به فناوری کارآمد به دلیل تحریم‌ها از جمله مسائل این حوزه هستند؛ همچنین مهم‌ترین معضل معدنکاری امروز کاهش بهره‌وری است. انقلاب صنعتی چهارم اگر چه دیر به بخش معدن رسیده، اما تا سال ۲۰۲۵، از ۵۷ تا ۹۰‌ درصد معدنکاری را در بر خواهد گرفت. استفاده از فناوری‌ و هوشمندسازی معادن برای جامعه و صنعت ارزشی معادل ۴۲۷میلیارد دلار دارد.

وی افزود: مطالعات مکنزی نشان می‌دهد پیاده‌سازی فناوری‌های نسل چهارم در عملکرد بسیاری از شرکت‌های معدنی موثر بوده است. این فناوری، هزینه تولید را از ۱۰ تا ۳۰‌ درصد، نگهداری از ۱۰ تا ۴۰ درصد، هزینه عملیاتی را ۱۰ تا ۲۰ درصد، هزینه تبدیل را ۱۵ تا ۲۵ درصد، هزینه توقف پیش‌بینی‌نشده عملیات را ۲ تا ۱۰درصد، ضایعات را ۱۰ تا۲۰‌ درصد و انتشار آلاینده‌ها از ۱۵ تا ۳۰‌ درصد کاهش می‌دهد؛ این در حالی است که بهره‌وری تدارکات از ۳۰ تا ۵۰‌درصد افزایش خواهد یافت.