پایگاه خبری ایراسین - پانیذ رحیمی، حضور زنان در معادن، موضوعی دیرینه است. از گذشته‌های دور، زنان در کنار مردان در استخراج مواد معدنی و خام، نقشی اساسی ایفا می‌کردند. اما با صنعتی شدن فرآیند استخراج، این حضور به تدریج کمرنگ شد و زنان از بسیاری از بخش‌های معدن‌کاری، به ویژه کار در معادن زیرزمینی، کنار گذاشته شدند.

بررسی آمارهای منتشر شده از سوی مرکز ملی آمار در خصوص تعداد شاغلان حوزه معدن به تفکیک زنان و مردان و همچنین مزدبگیر، بدون زد و پیمانکاری حاکی از افزایش تعداد معدنکاران زن در بازه زمانی سال‌های ۷۵ تا ۱۴۰۰ است. بر این اساس تعداد زنان معدنکار ایرانی با افزایش یک هزار و ۳۷۵ نفری نشان دهنده رشد حدود ۷۶ درصدی در طی ۲۵ سال است. مبتنی بر این آمار ما به طور سالیانه حدود ۳ درصد رشد تعداد معدنکاران زن را در کشور شاهد بوده‌ایم. با این حال باید توجه داشت که این عدد با در نظر داشتن جمعیت کشور به ۲ هزار نفر هم نمی‌رسد.

قابل ذکر است که هرچند تعداد معدنکاران زن در بازه زمانی مرد بحث افزایش یافته اما این عدد ۱.۳ درصد از تعداد کل معدنکاران ایرانی که مطابق داده‌های سال ۱۴۰۰ حدود ۱۳۰ هزار و ۳۵۸ نفر است را تشکیل می‌دهد. همچنین با فرض اینکه جمعیت زنان ایرانی در سال ۱۴۰۰ حدود ۴۲ میلیون نفر بوده باشد، سهم زنان معدنکار تنها حدود ۰.۰۰۴ درصد از این آمار برآورد می‌شود.

تعداد شاغلان زن دارای مزد و حقوق نیز از عدد ۴۰۳ نفر در سال ۷۵ به یک هزار و ۴۹۵ نفر در سال ۱۴۰۰ رسیده است. قابل توجه است که عددی مبنی بر تعداد معدنکاران زنان در سال ۸۳ و تعداد معدنکاران پیمانکار زن تا سال ۸۶ از سوی مرکز آمار منتشر نشده است. قابل توجه است که تعداد زنان بدون مزد در این بازه زمانی از ۱۹ نفر به ۶۲ نفر افزایش یافته است. بر این اساس تعداد فعالان زن پیمانکار از سال ۸۷ تا ۱۴۰۰ از میزان ۳۶۰ به ۲۴۰ نفر رسیده است که در نشان دهنده نوسانات گاه مثبت و گاه منفی در طی ۱۴ سال است.