به گزارش ایراسین به نقل از دنیای اقتصاد، در یک سخنرانی کلیدی در کنفرانس BMO در فلوریدا، فریدلند، چالش‌های پیش روی صنعت و اقداماتی که برای رسیدگی به آنها انجام می‌شود را تشریح کرد. در میان اولویت‌های او بهبود درک از صنعت معدن به چشم می‌خورد.

پاداش‌دادن به معدنکاری پایدار

به عقیده فریدلند برای تغییر نگرش‌ها و متقاعدکردن شرکت‌ها به پذیرش شیوه‌های معدنکاری پایدارتر، مدل‌های قیمت‌گذاری برای فلزات باید دوباره بررسی شود. به عنوان مثال، او به وابستگی به شرکت‌هایی که برای تولید فلزات موردنیاز برای ساخت وسایل نقلیه الکتریکی، توربین‌های بادی و سایر راه‌حل‌های موردنیاز برای کاهش انتشار کربن، زغال‌سنگ می‌سوزانند، اشاره کرد و در پرسشی از حضار مطرح کرد: «اگر باید برای استخراج مس زغال‌سنگ بسوزانید، استخراج مس چه فایده‌ای دارد؟ منطق اساسی این موضوع چیست؟» منطقی نیست که معادن مس به ازای هر واحد مس تولید شده، این مقدار گاز گرمایش جهانی تولید کنند.

برای فریدلند، بخشی از راه‌حل در توسعه یک مدل قیمت‌گذاری است که به شرکت‌هایی که می‌توانند کالاهای حیاتی مانند مس را به روشی سازگارتر با محیط‌زیست تولید کنند، پاداش می‌دهد. به‌طور خاص، او خواستار قیمت‌گذاری متمایز فلزات بر اساس سازگاری با محیط‌زیست تولید شد و مدل تک قیمتی که در حال حاضر استفاده می‌شود را نامناسب نامید. رویکردی که فریدلند تشریح کرد، مشابه تفاوت قیمت‌های نفت خام شیرین و ترش است. او استدلال کرد: «اگر برای معدن، زغال‌سنگ می‌سوزانید، آن مس باید با تخفیف زیادی معامله شود.»

کسری معدن

یکی از موارد مطرح شده توسط فریدلند پاداش استخراج بود که به گفته او این امر از نظر زیست محیطی ضروری است، اما به تنهایی برای حل بحران آب‌وهوا کافی نخواهد بود. همچنین نیاز فوری به گسترش تولید فلزات پایه برای رفع نیازهای انتقال انرژی وجود دارد.

بر اساس گزارش بلومبرگ NEF، جهان باید تا سال ۲۰۵۰ حدود ۸۰ میلیون کیلومتر رشد شبکه اضافه کند، یک سرمایه‌گذاری ۲۱ تریلیون دلاری آمریکا. اما همان‌طور که فریدلند اشاره می‌کند، شبکه برق ایالات متحده امروز قادر به انجام این امر نخواهد بود زیرا در تمام تاریخ تنها حدود ۷۰۰ میلیون تن مس استخراج کرده است.

فریدلند گفت: «صنعت باید در ۲۲ سال آینده به همان اندازه که ما در طول تاریخ بشر استخراج کرده‌ایم، مس استخراج کند، بدون اینکه برق‌رسانی شود و این ربطی به برقی شدن اقتصاد جهان ندارد.»

تغییر به سمت وسایل نقلیه الکتریکی کم یا با کربن صفر و نیاز بیشتر به مراکز داده انرژی‌بر برای پشتیبانی از رونق هوش مصنوعی، سیستم الکتریکی شکننده را بیشتر تحت فشار قرار خواهد داد. او افزود که کمبود منابع معدنی و ژئوپلیتیک ممکن است زنجیره تأمین معدن را پیچیده‌تر کند.

آینده معدن

با وجود تمام چالش‌های پیش روی صنعت معدن، فریدلند به آینده خوش‌بین بود. او در ردیف اول، روندهای شکل‌دهنده صنعت از جمله فناوری‌های جدید و نوآورانه‌ای را در اختیار دارد که برای یافتن بدنه‌های سنگ معدنی به شکل سریع‌تر و با دقت بیشتر، در حال توسعه هستند. او همچنین نوآوری‌های جدید معدن و استخراج را در توسعه تشریح کرد که حفاری سریع‌تر و عمیق‌تر را با استفاده از حدود یک‌سوم انرژی ورودی روش‌های فعلی ممکن می‌سازد. فریدلند خاطرنشان کرد: عربستان سعودی به عنوان یک شریک مهم در این مسیر برای تأمین مالی و حمایت از اکتشاف معدن ظاهر می‌شود. عربستان سعودی نه تنها ثبات انرژی موردنیاز را فراهم می‌کند که برای انتقال انرژی ضروری است، بلکه کشوری است که از معدنچیان استقبال می‌کند.

به گفته خالد المدیفر، معاون وزیر در امور معدن، وزارت صنعت و منابع معدنی، پادشاهی عربستان سعودی، که در صحنه به فریدلند پیوست، این کشور بیابانی قبلاً ۱۰۰ میلیارد دلار برای ایجاد یک قطب صنعتی هوشمند متعهد شده است. به عنوان بخشی از این سرمایه‌گذاری، عربستان سعودی امیدوار است از نظر تخصصی و پایداری رقابتی شود.

المدیفر گفت: «ما از مزیت دیررس خود به نفع خود استفاده خواهیم کرد. ما در حال ساختن یک صنعت معدنی هستیم که رقابتی و متوازن است و به تدریج ESG را بر مبنای شرایط رقابتی و سرمایه‌محور پذیرفته است.»

در واقع، فریدلند بیان کرد که «عربستان سعودی می‌خواهد استخراج معدن را توسعه دهد و صادرکننده سرمایه به بقیه جهان باشد.»