به گزارش خبرنگار ایراسین، کانال کامودیتی در یکی از گزارش‌های منتشر شده خود به موضوع سیاست چین برای دستیابی به اهداف تعریف شده در جهت کم شدن میزان آلودگی هوای ناشی از مصرف زغال‌سنگ پرداخته است. در این مطلب که برگرفته از ماهنامه فولاد چین با عنوان WordSteel  است بخشی از سیاست‌ها به این شکل عنوان شده است: مصرف زغال‌سنگ در برنامه ۱۴ توسعه چین محدود شده و در برنامه ۱۵ توسعه، بطور کامل حذف و گاز طبیعی جایگزین آن می‌شود. همچنین توسعه ظرفیت‌های جدید سیمان، فولاد، شیشه، آلومینیوم و سایر محصولات انرژی بر نیز محدود خواهد شد.

یکی دیگر از راهکارها و سیاست‌های پیشنهاد شده، راه‌اندازی زنجیره ارزش هیدروژن از تولید تا مصرف و انتقال و ذخیره‌سازی است.

توسعه خطوط ویژه دوچرخه‌سواری، خطوط راه‌آهن شهری، اتوبوس و حمل و نقل شهری، تقویت استاندارد انرژی در خانه‌ها و الزام به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، بازبینی در مقررات صادرات محصولات انرژی‌بر و جایگزینی آن با محصولات سبز (غیرآلاینده کربنی) و راه‌اندازی سامانه‌های سنجش آلایندگی و انرژی برای صنایع انرژی بر شامل فولاد و تولید برق بصورت آنلاین نیز در سیاست‌های این کشور مورد توجه قرار گرفته اند.

نگاهی بر اهداف چین برای ۴۰ سال آینده

بر اساس این گزارش، گفته می‌شود چین اهداف کلانی را تا سال ۲۰۲۵ میلادی تعریف کرده است که شامل کاهش ۱۳.۵درصدی مصرف انرژی، کاهش ۱۸درصدی تولید CO۲ بوده و قرار است تا ۴ سال آینده سهم انرژی غیرفسیلی در سبد انرژی این کشور به ۲۰درصد برسد.

در اهداف کلان تا سال ۲۰۳۰ نیز قرار است سهم انرژی‌های غیرفسیلی از کل به ۲۵درصد و توان انرژی خورشیدی و بادی به ۱۲۰۰ گیگاوات برسد. همچنین افزایش سهم خودروهای برقی به ۴۰درصد از کل  و کاهش آلایندگی خودروهای حمل و نقل عمومی به میزان ۹.۵درصد (نسبت به ۲۰۲۰) و کاهش ۱۰درصدی مصرف انرژی در حمل ریلی نیز اتفاق بیفتد. همچنین بر اساس اهداف کلان تا سال ۲۰۶۰ قرار است سهم انرژی‌های غیرفسیلی ۸۰درصد تولید باشد تا در نهایت  چین به تعادل بین توسعه و طبیعت دست پیدا کند.

رویکرد جهان برای داشتن هوای پاک

فعالیت صنایع معدنی همچون صنعت فولاد به نوع خود منجر به آلودگی می‌شود، از اینروست که در سراسر جهان قوانین سختگیرانه ای برای صنعتگران در این رشته در نظر گرفته شده است؛ از سوی دیگر با تغییر در شرایط آب و هوایی یک منطقه نیز ممکن است تولیدکنندگان مجبور به کاهش تولید فولاد شوند که البته این اتفاق بر اساس سیاست‌ها، قوانین دولت و حکومت اجرایی می‌شود که نمونه بارز آن در استان تانگشان چین به عنوان بزرگترین قطب فولادسازی جهان و نقش مهم آن در بازار جهانی طی سال‌های اخیر اجرایی شده و این روند ادامه دار بوده است.

در این میان روش تولید فولاد و استفاده از سوخت‌های فسیلی و زغال‌سنگ از جمله دلایل افزایش میزان آلودگی هوا در صنعت فولادی است و همانگونه که در این گزارش به آن پرداخته شد، کشور چین به عنوان بزرگترین تولیدکننده فولاد در جهان مجبور به کاهش تولید فولاد خواهد بود؛ اقدامی که می‌تواند منجر به کاهش مصرف زغال‌سنگ و واردات آن به این کشور شود و آندسته از معادنی که در این کشور مشغول به تولید زغال بودند را به سمت تعطیلی یا توقف تولید بکشاند.

البته در کنار کشور چین نیز می‌بینیم که اتحادیه اروپا نیز به تازگی متعهد شده است تا انتشار گازهای گلخانه‌ای در جو را حداقل به میزان ۵۵درصد تا ۱۰ سال آینده کاهش دهد و در ادامه اقتصاد همخوان با اقلیم تا سال ۲۰۵۰ باشد.

بر اساس گزارش‌های منتشر شده؛ اروپا در تلاش است تا سهم و نقش خود را در متوقف کردن روند گرمایشی زمین بیشتر کند. بنابراین می‌توان گفت کمک کشورهای بزرگ و صنعتی در جهان همچون چین، امریکا و دیگر کشورهای بزرگ صنعتی در اروپا می‌تواند به میزان قابل قبولی رسیدن به این هدف را متحمل سازد.

سخن آخر...

با نگاهی اجمالی بر موارد یادشده، تلاش برای داشتن هوای پاک و فولاد سبز در سراسر جهان دیده می‌شود؛ اقدامی که امروزه در کشورمان ایران، به عنوان یکی از ۱۰ فولادساز بزرگ جهان نیز به مرحله اجرا رسیده و صنایع فولادی بزرگ ما به سمت تولید با حداقل آلودگی هوا و حفظ محیط زیست و منابع طبیعی داشته اند تا نشان دهند با تکیه بر دانش و فناوری‌های نوین و بومی موجود در صنعت فولاد ایران، می‌توانند همگام با دیگر فولادسازان و صنعتگران بزرگ جهان گام بردارند.