به گزارش ایراسین، تنها چیزی که می توانی در پاساژهای کمی شلوغ پیدا کنی ترددهای کاذبی است که فروشنده ها را به قول خودشان فقط خسته می کند حالا شمع گرانی بدجور محفل را گرم کرده تا فروشنده ها از سردی بازار بگویند.

حرف از گوشت و مرغ و تخم مرغ نیست حرف از چیزی است که مردم کمتر از بقیه کالاها در سبد خانواده شان دغدغه اش را دارند و همین باعث شده که فروشندگانی مثل براتی از سختی و خلوتی این روزهای بی پولی بگوید"« وقتی در بازار محصولات مختلف قدم می زنی همه اهالی بازار دنبال وجه نقد هستند این روزها اگر چکت وابخورد یا پول توی حسابت نباشد زیاد تعجب ندارد مردم نمی خرند .»

سعی می کند لکه روی شیشه ویترین مغازه اش را با اصرار پاک کن و ادامه می دهد :«اکثر کالاهایم را از ترکیه و دبی خریداری می کنم و دلار هم که روزانه بالا می رود اصلا نمی دانم چطور می توانم قیمتهایم را به ثبات برسانم امروز یک قیمت است فردا یک قیمت دیگر .

چرخی که در بازار پوشاک بزنی این مساله خوب توی چشم می زند مانتوهایی که تا یک ماه پیش به قیمت 70 هزار تومان فروخته می شد حالا نه دو برابر بلکه با افزایش قیمتی چشمگیر تا 200 هزار تومان هم فروخته می شود.این در رابطه با پوشاک آقایان هم نمود دارد و صفر و یک ها هستند که امپراطوری بازار را به دست گرفته اند.

سامان که از 18 سالگی خاک بازار را خورده و حالا یک سابقه دار بازار پوشاک محسوب می شود می گوید:هیچ وقت اینطور نبود مردم از لباس راحت تر می گذرند تا مواد غذایی .من از یک هفته پیش تا حالا فقط دو تا سه تا شلوار فروخته ام و یکی دو تا تی شرت حتی نتوانسته ام پول کارگرم را دربیاورم؛ بدون تعارف همه هم صنفان ما به نحوی به هم بدهکارند و در یک حلقه درونی با یکدیگر کار می کنند. ثبات از بین رفته .

مردم فکر می کنند این گرانی ها به نفع ما است در حالی که اینطور نیست .هر چه گرانتر شود مشتریان ما کمتر می شوند حتی حراج ها هم به داد ما نمی رسد .مردم انگار یاد گرفته اند چند چیز جزئی از همین دستفروشان بخرند و تمام .

به قول محصولی، یکی دیگر از بازاریان که در راسته چهارباغ مغازه کوچک لباس فروشی دارد همین مساله به عینه تکرار شده حرفهای همه شان را که جمع کنی یک چیز عایدت می شود :هرچه قیمت ها بالاتر برود فضا برای بازاری ها نیز بدتر می شود. گرانی به نفع بازار و فعالان اقتصادی بازار هم نیست .

بسیاری از خریداران فروشنده ها را مقصر اصلی این تورم ها و گرانی ها در بازار پوشاک می دانند اما اقتصاددانان و کارشناسان اقتصادی نظری بر خلاف این دارند آنها می گویند :بازار تا اندازه ای شوک های بدون توجیه را تحمل می کند اما این نگرانی وجود دارد که در روند معمول و نهادینه شده تولید لباس و پوشاک به دلیل عملکرد ضعیف سیستم اقتصادی تعطیل و بخش اعظم نیاز پوشاک داخل از واردات کالاهای چینی تامین شود.

پوشاک چینی یعنی هَووی محصولات تولید شده داخلی تنها چیزی را که ایجاد می کند زمین خوردن تولید کنندگانی است که سالیان سال چشم به همتشان دوخته اند و اکنون باید منتظر وارداتی باشند که آنها را به خاک سیاه می نشاند.

«به خاک سیاه نشسته ایم با این گرانی، خودمان درک می کنیم اما بچه ها که نمی فهمند» .الماسی می گوید.کارمند کمیته امداد است و از تورمی می گوید که دست به یقه زندگی او شده .ادامه می دهد:من یک کارمند ساده ام و مستاجر هم هستم با این گرانی سعی کرده ام برنامه ریزی کنم و به هر حال من و همسرم از پوشاکمان زده ایم، اما برای بچه ها که دلشان می خواهد هر بار لباس تازه ای داشته باشند که لباسهای کهنه نپوشند نمی دانم چکار کنم .دوره و زمانه عوض شده ما که بچه بودیم سالی یکبار لباس می خریدیم اما حالا دیگر اینطور نیست .

او را که تنها می گذاری و اسیر ترافیک داخل شهر می شوی بالای شهر هم مثل مرکز شهر مغازه ها پر شده از کسانی که می آیند نگاهی به قیمتها می اندازند و می روند یا لباسها را زیر و رو کرده و چیزی انتخاب نمی کنند این برای تمام مغازه ها مصداق پیدا می کند کفش فروشیها هم حرفی برای گفتن ندارند اما چینی های ارزان قیمت وضعیت بهتری دارند.

اینجا مجتمع پارک است؛ جایی که به قول احسان کرایه مغازه های چند صد میلیونیش سر به فلک می کشد:ما برای درآوردن کرایه مغازه ها مجبوریم روی اجناس بکشیم با بالارفتن دلار هم که بدبخت تر شده ایم چون هر بار قبض بیاید حالا چه آب و چه برق تجاری حساب می شود و شوک عظیمی به ما وارد می کند .

قیمتهای مغازه اش سر به فلک می کشد از 150 هزار تومان شروع می شود و تا 500 هزار تومان برای یک لباس معمولی می رسد می گوید :مارک است به هر حال قیمتش با دلار باید ارزیابی شود نه با ریال .پوزخندی می زند و ادامه می دهد :قبلا وضع بهتر بود به هر حال یک اتیکت می زدیم و تخفیف هم می دادیم اما حالا اگر من تخفیف بدهم همان لباس را باید با دو برابر قیمت فردا بخرم پس ترجیح می دهم قیمتی بزنم که ضرر نکنم .

مردی که در مغازه مشغول خرید برای همسرش است هم وارد بحث می شود و می گوید :قیمتها انگار خود به خود بالا می رود مردم هم عادت کرده اند که گرانی است و باید بسازند و بسوزند یا نخرند .

80 هزار تومان 90 هزار تومان 100 هزار تومان این قیمت‌ها را آقا مرتضی فروشنده خیابان بزرگمهر می گوید.او یک بوتیک  پوشاک را به تنهایی اداره می کند و مغازه مال خودش است می گوید :«با اینکه فروشگاه متعلق به خودم است و دغدغه کرایه ندارم اما به هر حال انقدر فروشم کم است که دخلم به خرجم نمی رسد با این وضعیت خیلی از هم صنفان ما ترجیح می دهند عطای این شغل را به لقایش ببخشند و بروند سر یک کار دولتی که حداقل در آن ثبات و امنیت مالی داشته و سرمایه شان را بر باد ندهند .هیچ ثباتی در بازار پوشاک وجود ندارد و این چیزی است که فروشنده ها را ازار می دهد و پایه های سرمایه و پول را لرزان می کند.آنها می گویند ما به فردای خودمان اطمینان نداریم .

آنها نگران این رکود هستند و می گویند : یک فروشنده همیشه به دنبال یک چشمه جاری برای آب باریکه‌ای به عنوان امرار معاش است و این اوج گیری قیمتها اصلا به نفع فروشنده نیست و جیب آنها را خالی می کند.

یک کارشناس اقتصاد با توضیح اینکه سرمایه و درآمد مثل دو کفه ترازو هستند و زمانی معنی پیدا می کنند که همواره درآمد افراد در کفه بالاتر قرار گیرد و این تعادل وجود داشته باشد به قول او نباید گول ازدحام در بازار را بخوریم. نکته‌ای که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد این است که مقدار خریدهای مردم کم شده و کسانی هم که در سال‌های گذشته کم می‌خریدند، حداقل امسال قصد خرید ندارند.

به گفته مسعود نیابت، عضو هیات علمی دانشگاه ،هم اکنون جنس های ایرانی تا 30 و 40 درصد رشد صعودی قیمت را طی کرده اند و این در حالی است که پوشاک خارجی با قیمت ارز گره خورده اند و تا دو یا سه برابر قیمت را مثال می زنند .

وی می افزاید :گرانی ها حالا مثل گردبادی تمام بازار پوشاک را فراگرفته و موج آن معلوم نیست تا کجا می خواهد برود،هر چه باشد مثل یک اپیدمی فراگیر شده است و واکنش مثبتی هم در مقابل آن وجود ندارد .

به اعتقاد نیابت ،این مساله نوعی تورم انتظاری است که باعث شده برخی کسبه هم از این آمادگی ذهنی مردم سوء استفاده کرده و جنس خود را به قیمت واقعی نفروشند و مشکلات زیادی برای خانواده های کم درآمد ایجاد کنند.

فرسوده‌ گی ماشین‌آلات تولیدی، گرانی مواد اولیه، واردات بی‌رویه، ندادن تسهیلات به تولیدکنندگان پوشاک بازار پوشاک را به حالت بحرانی درآورده و بسیاری را تولید کنندگان ترجیح می دهند از پوشاک چینی استفاده کنند .

اینها همه در حالی است که قاچاق کالا و پوشاک بازارهای داخلی را با مشکلات زیادی روبرو کرده است . مشکلاتی که کمر تولیدات داخل را خم می کند.

به گفته مسئولان بازار پوشاک تا کنون بیش از 5 هزار واحد صنفی فروش پوشاک ورشکسته شده اند و یا کارشان رونق ندارد .

آمار ارائه شده از سوی مدیران نشان می دهد هر ساله میلیاردها ریال پوشاک قاچاق توسط نیروی انتظامی استان اصفهان کشف شده و قطعا با در نظر گرفتن پوشاکی که توزیع شده آمار قاچاق بیش از این است.

هر چه باشد حالا بازار پوشاک وضعیت خوبی را طی نمی کند و باید به دادش رسید .غروب تجارت پوشاک ایرانی و افول آن به نفع هیچکس نیست چون حالا تجار سرزمین چشم بادامیها با اجناس ارزان قیمتشان به بازارهای ما چشم دوخته اند ...