ایراسین، یادداشت؛
صنعت پوشاک ترکیه که در بخش‌های مختلف از مواد خام و تولید شده گرفته تا البسه حاضری پارچه‌ای و چرمی یا کیف و کفش تشکیل شده‌اند به دلیل همه‌گیری بیماری کرونا اکنون در شرایط اقتصادی نا مناسبی قرار دارند که درصورت بی‌توجهی به مشکلاتشان قطعا بحران در این صنعت مهم ترکیه تجربه خواهد شد. این تولیدکنندگان که به دلیل بسته‌شدن مرزها و عدم امکان انجام تعهداتشان به خریداران نتوانسته‌اند مطالبات خود را از مارک‌های معروف و برندهای مشهور به دریافت کنند هم اکنون درگیر مشکلات عمده اقتصادی شده‌اند.

برآوردها نشان می‌دهد بعلت نبود منابع و توان مالی مناسب تولید کنندگان نتوانستند مواد اولیه و ملزومات یا حتی قطعات ماشین‌آلات واحدهای تولیدی متبوع را تامین کنند تاجایی که حجم سفارش‌های معوق بالا رفته و بسیاری از آنها لغو و یا در حال از دست رفتن هستند.

کارشناسان براین باورند که در ترکیه این امر به سبب قطع ارتباط مراکز تولید و مصرف به‌ لحاظ نبود امکانات حمل و نقل و یا کمبود آن مشکلات بسیار بزرگی برای زنجیره تولید پوشاک ایجاد کرده و حتی مانده کالاهای تولیدی برندهای ترکیه‌ای در انبارهای کشورهایی مثل ایران یا خود ترکیه که میلیارد دلار ارزش دارد هم اکنون زمینگیر شده است.

از سوی دیگر به دلیل زمینگیر شدن کالاها در مراکز تولیدی یا انبارها سفارش‌دهنده‌های مختلف نتوانسته‌اند کالای مورد نیازشان را از تولیدکنندگان ترکیه تحویل بگیرند به دنبال آن پرداختی هم به تولیدی‌های موردنظر صورت نگرفته یا اینکه به‌موقع اینکار انجام نمی‌شود.

این درحالی است که برآوردها حکایت از آن دارد که اکنون  5 میلیارد دلار منسوجات اعم از پارچه، چرم، پوشاک در انبارهای تولیدکنندگان ترکیه وجود دارد که می‌بایست صادر شده و تبدیل به پول می‌شد.

نکته اینجاست که اتفاقات یاد شده همگی دست به دست یکدیگر داده‌اند که اکنون حجم بالایی از تولیدات روی دست تولیدکنندگان پوشاک بخصوص کشور ترکیه مانده که نهایتا منجر به عرضه گسترده در آینده نزدیک و نزولی شدن قیمت‌ها خواهد بود.

کاراسو اقتصاددانان ترک معتقد است اگر زنجیره تامین یعنی رابطه تولید کننده و توزیع کننده بیش از این منفصل باقی بماند به تبع آن جریان مالی شرکت‌ها بالاخص شرکت‌های متوسط و کوچک قطع خواهد شد که به طور کلی مسائل زیر در عرضه کالا به وجود می‌آورد:

• در تمامی کشورها چه در تولیدهای کارگاهی و یا شبکه‌ای پر توان یک شکست زنجیره و با حلقه‌های آن با بیکاری در کارگاه‌ها و اخراج کارگران و حتی مدیران قسمت‌های تولید  را تجربه می‌کنیم.
• بعضی از برندها و مارک‌ها که محصولاتشان به فروشگاه‌ها ارسال شده ولی بعلت شیوع کرونا این محصولات در مغازه‌ها و یا انبارها آنها مانده و در حال دِمُده شدن هستندکه اتفاقا موعد پرداخت بسیاری از این محصولات رسیده و خریداران باید مبالغ را به تولیدکنندگان پرداخت کنند.

در این شرایط دولت‌ها برای جلوگیری از بروز مشکلات در بخش تولید و تقاضا باید وارد عرصه شده و با ارایه اعتبارها یا جبران قسمتی از بدهی‌ها سرمایه ‌در گردش این بخش را دوباره تامین کرده و اجازه فعالیت را هرچند آرام به صنعت پوشاک بدهند.

 البته برخی از کارشناسان نیز براین باورند که محصولات باید با قیمت‌های بسیار پایین – قیمت تمام شده - در بازار عرضه شود تا علاوه بر تامین نیاز جامعه سرمایه در گردش مورد نیاز زنجیره تولید را تامین کند.

این درحالی است که آمارها نشان می‌دهد فقط 400 میلیون دلار پوشاک آماده در ترکیه به دلیل شیوع بیماری کرونا درحال دمده شدن است و سریعا باید درباره آنها تصمیم‌گیری صورت گیرد و کاملا طبیعی است که تولیدکنندگان دیگری مثل بنگلادش، هندوستان، پاکستان و برخی کشورهای جنوب شرقی آسیا نیز همین تجربه را خواهند داشت.

از این رو باید توجه داشت کارگاه‌های تولیدی با کارکنانی در حدود 50 الی 200 نفر که در بخش تولیدی‌های کوچک و متوسط تقسیم بندی می‌شوند؛ بیشترین ضررو زیان را در این شرایط متحمل خواهند شد که از دولت‌ها درخواست کمک کرده‌اند تا از نابودی کامل رهایی یابند.

موضوع استهلاک، مالیات بر ارزش افزوده، بازپرداخت‌های اصلی وام و تعهدات مالی که باید پرداخت شود و درکنار آن تعدیل نیروی کار و کارگر از جمله مسائلی است که کارگاه‌های متوسط در شرایط بحران و توقف تولید اجبارا به آن تن داده‌اند و در این میان نیروهای کارآمد خود را از دست می‌دهند.